بهره گيري از مدل زنجيره تامين سبز در همگرا نمودن مسئوليتهاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي به منظور نيل به توسعه پايدار

Head of the Department of Education and Public Participation of the General Department of Environmental Protection of Yazd Province

افزايش مخاطرات زيست محيطي و اثرات اقتصادي و اجتماعي آن ، بسياري از پژوهشگران در حوزه زنجيره تأمين را به تلاش براي يافتن راهكاري پايدار براي ارائه محصولات و فرآيندهاي سازگار و دوستدار محيط زيست سوق داده است . امروزه برگشت كالا از مشتري به توليد كننده از طريق خرده فروشان و توزيع كنندگان به عنوان يك رويكرد مهم در زنجيره تأمين مطرح است . اين رويكرد كه از آن در ادبيات تخصصي زنجيره تأمين، به لجستيك معكوس ياد مي‌شود، درصدد است تا با استفاده از مفهوم برگشت كالاها به مبدأ توليدي خود، اثرات ناشي از كمبود منابع تجديدناپذير و همچنين گازهاي آلاينده را كاهش دهد. اين مقاله ايده لجستيك معكوس را بعنوان يكي از راهكارهاي اساسي كاهش آلاينده‌هاي زيست محيطي ارائه مي‌كند. همچنين نقش شهرداريها بعنوان يك حلقه مهم در اجراي زنجيره تأمين معكوس، بررسي مي‌شود.