نقش معماري منظر و فضاي سبز شهرك هاي مسكوني نظاميان و پادگان ها در پايدارسازي محيط زيست با رويكرد افزايش نشاط اجتماعي

The role of landscape architecture and green space of military residential settlements and barracks in environmental sustainability with the approach of increasing social vitality

در بيشتر شهرهاي كشور، مساحت بزرگي به شهرك­هاي مسكوني نظاميان و كاربري نظامي اختصاص يافته است. در طراحي و ساخت اين كاربري­ها كمتر به معماري منظر و فضاي سبز پرداخته شده و لذا تاثير منفي بر روحيه افرادي كه مشغول به زندگي و كار در محيط آنجا هستند مي گذارد. افزايش نشاط عمومي در همه جا از مسائل مهم جوامع انساني است و ضروريست به محيط زيست انساني اين مناطق نيز توجه بيشتري معطوف گردد. حفظ و ارتقاي سلامت عمومي و رواني سربازان و نيروهاي نظامي داراي اهميت فراواني است. هدف اين مقاله توجه و بهبود منظر و فضاي سبز آن كاربري­ها باتوجه به پايدارسازي محيط زيست با رويكرد افزايش نشاط اجتماعي و سلامت روان است تا بدين وسيله بتوان در جهت پيشگيري و يا كاهش مشكلات سلامت عمومي و رواني نظاميان اقدام لازم به عمل آورد و بصورت همزمان در پيشبرد اهداف دفاعي و امنيتي محيط گام برداشت. روش پژوهش، از نظر ماهيت كاربردي است و از نظر اهداف نيز از روش تحقيق توصيفي استفاده شده است. گردآوري اطلاعات نيز كاملاً به شيوه كتابخانه اي انجام گرديد. عمده نتايج اين مقاله برآن است تا با استفاده از تلفيق رويكرد روانشناسي محيطي و طراحي منظر و فضاي سبز، محيط هاي نظامي منطبق بر اصول پدافند غير عامل، ابعاد رواني و ذهني مناسبي را براي مناسب سازي اين فضاها برنامه ريزي و پيش‌بيني نمايد. با تكيه براين نتايج مي توان ظرفيت هاي محيطي جديدي را بر توانمندي طراحي منظر محيط هاي نظامي براي معماران و طراحان فراهم نمود.