مروري بر توليد سوخت‌هاي زيستي از مواد ليگنوسلولزي

Production of biofuels from lignocellulosic materials, a review

با افزايش روزبه‌روز جمعيت انساني و به تبع آن افزايش نياز به انرژي باعث مصرف بيشتر سوخت‌ها شده است و از آنجايي كه سوخت‌هاي فسيلي مانند نفت و گاز و زغال‌سنگ بيش از 80 درصد از منابع انرژي اوليه جهاني را تشكيل مي‌دهد نگراني‌هاي مهمي را بوجودآورده‌است كه از جمله ميتوان به گرم شدن بيش از حد كره زمين و افزايش آلودگي محيط زيست اشاره‌كرد كه حيات انسان و ساير موجودات زنده را مستقيما تحت تاثير منفي خود قرار داده است.بنابراين بشر امروزه سعي در كشف منابع كم آلاينده و كم خطر‌تر و تاحد ممكن قابل بازيافت است تا آنها را جايگزين سوخت هاي فسيلي بگرداند. اين افزايش نياز به انرژي خود باعث گسترش فعاليت هاي كشاورزي و جايگزين كردن منابع موجود را به دنبال دارد كه اين امر باعث نياز بيشتر به زمين‌هاي كشاورزي و حاصلخيز شده است كه خود از سوي ديگر تبديل جنگل‌ها و محيط زيست هاي بكر به زمين‌هاي كشاورزي و قابل كشت را در پي دارد. در اين بين تبديل ضايعات محصولات كشاورزي به منابع سوختي يكي از بهترين گزينه‌هاي پيش‌روي انسان محسوب ميشود؛ به آن دليل كه از يك سو ؛ و به عنوان مهترين دليل ؛ باعث تامين سوخت و انرژي مورد نياز جهاني ميگردد و از سوي ديگر خود در روند تجزيه و دفع اين ضايعات نقش بنيادي ايفا ميكند. از بين ضايعات كشاورزي كه به دليل فراواني، مقرون به صرفه‌بودن و وجود روش هاي متنوع براي تبديل يك منبع مهم براي جايگزيني محسوب مي‌شوند؛ زيست‌توده هاي ليگنوسلولزي به دليل فراوان بودن و در دسترس بودن راحت، به منبع اصلي سنتز سوخت هاي زيستي و شيميايي تبديل شده‌اند. در روند تبديل اين ضايعات به منابع سوختي؛ چندين مرحله نياز است كه مهمترين اين مراحل هم از لحاظ روند انجام و هم صرفه اقتصادي انجام پيش‌تيمار ها ميباشند. از انواع پيش‌تيمار ها مي‌توان به پيش‌تيمار هاي فيزيكي، شيميايي و يا بصورت تركيبي فيزيكوشيميايي اشاره كرد از محصولات نهايي آن‌ها ميتوان به بيواتانول ؛به عنوان مهترين سوخت قابل جايگزين و مهمترين سوخت الكلي؛ بيوديزل و بيوگاز اشاره كرد. توليد سوخت‌هاي تجديدپذير همچنين از راه تبديل آنها به HMF و DMF نيز با استفاده از كاتاليزور‌هاي زيستي انجام ميگيرد.