بررسي اثر استفاده از پوزولان خاش بر دوام بتن سبز در محيط هاي اسيدي و سولفاتي

Investigating the effect of Khash pozzolan on the durability of green concrete in acidic and sulfate environments

استفاده از بتن­ هاي مقاوم در مقابل خوردگي ناشي از حملات سولفات­ ها و نياز روز­افزون به توليد آن به لحاظ وسعت صنايع به­ كار گيرنده و نيازمند اين نوع از بتن در كشور، به­ عنوان يكي از موارد مهم و بسيار قابل توجه در عرصه­ي ساخت و توليد مصالح معدني مطرح است. باتوجه به شرايط موجود در سيستم­هاي تصفيه فاضلاب كه موجب خوردگي و آسيب­رساندن جدي و در­نتيجه تحميل خسارت ­هاي سنگين به سازه­ هاي بتني اعم از لوله ­هاي بتني انتقال، حوضچه­ هاي بتني و... مي­شود، لازم است شرايطي ايجاد شود كه تا حد امكان موجب كاهش اين خسارات گردد. با توجه به افزايش گاز­هاي گلخانه ­اي و در نتيجه آن تشديد پديده گرمايش زمين، استفاده از سيمان ­هاي دوست­دار محيط زيست به جاي سيمان پرتلند كه سهم قابل توجهي در توليد گازهاي گلخانه ­اي دارد، مورد توجه قرار گرفته ­است. در اين پژوهش، بتن­ هاي ژئوپليمري بر پايه متاكائولين حاوي پوزولان طبيعي خاش با درصدهاي متفاوت طراحي و ساخته شده و مورد آزمايش قرار گرفته است پس از قراردادن نمونه­ ها در دو محيط خنثي و خورنده فاضلاب به ­مدت 28 و 62 روز، مشخصات مكانيكي و دوامي نمونه­ ها بررسي شد. طرح N1P15-SH12 حاوي 15 درصد پوزولان طبيعي خاش در بين تمامي طرح ­ها از عملكرد بهتري برخوردار بود.