مطالعه و بررسي تكنولوژي‌هاي مديريت پسماند در عمليات حفاري جهت كاهش آسيب‌هاي زيست محيطي

Study and review of waste management technologies in drilling operations for reducing environmental pollutants.

امروزه با درك دقيق‌ اهميت و تاثيرات محيط زيست، بشر به دنبال روش‌هايي است كه استفاده از منابع طبيعي را به گونه‌اي مديريت كند كه رد پاي زيست‌محيطي ناشي از آن به حداقل برسد. صنعت نفت به عنوان يكي از مهمترين صنايع جهان از اين امر مستثني نبوده و به دنبال راهكارهايي براي كاهش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي ناشي از توليد منابع نفت و گاز است. سيالات حفاري،كنده‌هاي حفاري، سيمان حفاري، سوخت و روغن‌هاي مورد استفاده در ماشين‌آلات و پسماندهاي انساني[1] از مهمترين پسماندهاي توليدشده در طول عمليات حفاري مي‌باشند كه هركدام باتوجه به تركيبات موجود مي توانند آثار مخرب و زيان‌بار زيست‌محيطي را رقم‌بزنند. به منظور مديريت پسماندهاي حفاري تاكنون روش‌هاي مختلفي ارائه شده‌اند كه بر چهار اصل كلي «كاهش پسماند در منبع، بازيافت[2]، تغيير و تبديل[3]و دفع» استوار بوده و هريك با توجه به شرايط و جنبه‌هاي اقتصادي داراي فوايد و معايبي هستند. در اين مقاله هريك از اين روشهاي مرسوم ذكر شده و معايب و مزاياي مربوط به هريك، طبقه‌بندي و شرح داده‌شده‌اند. با بكارگيري روش‌هاي مديريتي كارامد و مفيد ميتوان از آلودگي هاي عمليات حفاري جلوگيري و اثرات مخرب ناشي از پسماندهاي چاه هاي نفت و گاز را به حداقل رساند.