مدل سازي نقش ميكروپلاستيك ها در انباشت زيستي تركيبات شيميايي و آلي به موجودات آبزي و آبزيان دريايي

Modeling the role of microplastics in the bioaccumulation of chemical and organic compounds to aquatic organisms and seawater

بلع ميكروپلاستيك ممكن است انباشت زيستي تركيبات شيميايي و آلي توسط موجودات آبزي را افزايش دهد. اين مقاله با تأكيد بر رويكردهاي كمي و مدل‌هاي مكانيكي،مطالعات و تحقيقات مربوط به اثرات بلع پلاستيك بر انباشت تركيبات شيميايي و آلي را به طور تحليلي مرور مي‌كند. به نظر مي‌رسد كه نقش ميكروپلاستيك‌ها را مي‌توان از تقسيم‌بندي شيميايي به ميكروپلاستيك‌ها و متعاقب آن انباشت زيستي توسط موجودات زنده، با ميكروپلاستيك به عنوان جزئي از رژيم غذايي موجودات درك كرد. بيشتر مطالعات آزمايشگاهي از موجودات زنده آزمايشي تميز استفاده مي‌كردند كه در معرض ميكروپلاستيك‌هاي آلوده قرار داشتند، بنابراين انتقال مواد شيميايي به آبزي مورد نظر را ترجيح مي‌دادند. اثرات مشاهده شده بر روي انباشت زيستي يا ناچيز يا كمتر از ضريب دو تا سه بود. در زمينه جايي كه آلاينده‌ها از قبل وجود دارند مي‌توان انتظار داشت كه گراديان‌ها كوچك‌تر يا حتي مخالف باشند كه منجر به تميز كردن توسط پلاستيك مي‌شود. علاوه بر اين، جهت شيب ها ممكن است براي مواد شيميايي مختلف موجود در تركيبات شيميايي در ميكروپلاستيك ها و در محيط مخالف باشد. اين به معناي يك معاوضه مداوم بين افزايش كمي آلودگي و تميز كردن پس از مصرف ميكروپلاستيك است، معامله اي كه احتمالاً خطر كلي بلع ميكروپلاستيك را كاهش مي دهد. مدل‌هاي شبيه‌سازي نشان داده‌اند كه در تحليل مكانيكي اين مشاهدات و سناريوها مفيد هستند و به تفصيل مورد بحث قرار گرفته‌اند. با اين حال، مطالعات مربوط به پارامترسازي چنين مدل‌هايي محدود است و كارهاي تجربي بيشتري براي محدود كردن بهتر پارامترها در اين مدل‌ها براي طيف وسيعي از موجودات و مواد شيميايي فعال در محيط آبي مورد نياز است.