نرخ توليد پسماند غذاي بيمارستاني با توجه به جنسيت بيماران

The rate of hospital food waste generation based on the gender of patients

پسماند غذايي اثرات مخرب زيست محيطي، اقتصادي و اجتماعي دارد و بيانگر هدر رفتن آب، انرژي، نيروي كار، زمان و هزينه صرف شده براي توليد آن غذا مي باشد. پسماند غذايي در مكان هاي متفاوتي چون خانه ها، رستوران ها، غذاخوري ها، دانشگاه ها و بيمارستان ها توليد مي شوند و براي كاهش آن بايد ويژگي هاي خاص آن مكان و مصرف كنندگانش را شناخت. بيمارستان ها به علت حضور روزانه تعداد زيادي از افراد، حجم بالايي از پسماند غذايي را توليد مي كنند. به منظور كاهش پسماند غذاي بيمارستاني نياز به شناسايي وضعيت موجود داريم. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف تعيين نرخ توليد پسماند غذاي بيمارستاني زنان و مردان و مقايسه آنها با يكديگر تهيه شد. اين پژوهش در بازه زماني يك ماهه در يك بيمارستان آموزشي درماني در استان گيلان انجام شد. جامعه پژوهش كليه بيماران 18 تا 70 ساله اي بودند كه پس از دريافت وعده غذايي (ناهار)، از خود پسماند غذايي برجاي گذاشته بودند. در اين پژوهش از اطلاعت تمامي جامعه آماري استفاده شد و نهايتاً اطلاعات 410 نفر مورد استفاده قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه جمعيت شناختي و ترازوي ديجيتال جهت توزين پسماند غذايي بود. جهت مقايسه نرخ توليد پسماند غذاي بيمارستاني بيماران زن و مرد از نرخ توليد روزانه، هفتگي و ماهانه استفاده شد. يافته ها نشان داد در هر روز نرخ توليد پسماند غذايي زنان از نرخ توليد پسماند غذايي مردان بيشتر بوده است. همچنين نرخ توليد پسماند غذايي زنان در هر هفته نيز از نرخ هفتگي توليد پسماند غذايي مردان بيشتر بوده است. بررسي نرخ توليد ماهانه نيز نشان داد نرخ توليد پسماند غذايي زنان در ماهي كه پژوهش انجام شد از نرخ توليد پسماند غذايي مردان بيشتر بود. بيشتر بودن نرخ توليد پسماند غذاي بيمارستاني بيماران زن نسبت به بيماران مرد مي تواند بيانگر تفاوت نياز غذايي زنان و مردان يا ناشي از تفاوت نگرش در دو جنس نسبت به غذاي بيمارستاني باشد. اين نتيجه لزوم در نظر گرفتن نقش عوامل انساني به طور عام و جنسيت به طور خاص را در برنامه هاي كاهش پسماند غذاي بيمارستاني نشان مي دهد.