تعيين استرهاي فتالات در فاضلاب و ميكروپلاستيك هاي فاضلاب مبتني بر ارزيابي ريسك اكولوژيكي

استرهاي فتالات در بسياري از محصولاتي كه هر روز استفاده مي شود وجود دارند و به عنوان آلاينده هاي اولويت دار شناخته شده اند كه اثرات منفي بر موجودات زنده دارند. پساب تصفيه خانه فاضلاب به عنوان منبعي از استرهاي فتالات است كه به منابع آب دريافتي و محيط تخليه مي شود. اين مطالعه استرهاي فتالات را در فاز مايع و ميكروپلاستيك‌هاي فاضلاب در طول فرآيند تصفيه فاضلاب اندازه‌گيري كرد و همچنين خطر اكولوژيكي استرهاي فتالات را ارزيابي كرد. نمونه ها در دو مرحله جمع آوري شد: 1) نمونه هاي فاز جامد (براي تعيين فتالات ها در MPs فاضلاب)، 2) نمونه هاي فاز مايع (براي تعيين فتالات در فاضلاب). نمونه ها بعد از آماده سازي بوسيله دستگاه GC-MS اندازه گيري شدند. بيشترين راندمان حذف در فاضلاب و همچنين ميكروپلاستيك فاضلاب در طول فرآيند تصفيه براي DEP با راندمان 35/82 درصد و 94 درصد حاصل شد. داده‌هاي به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه DBP و BBP در پساب فاضلاب داراي خطر زيست‌محيطي بالايي در هر سه سطح تغذيه‌اي (ماهي، بي‌مهرگان، و جلبك/سيانوباكتري) هستند، مقدار ضريب خطر DBP براي جلبك/سيانوباكتري بيش از ۱۰۰۰ بود. WWTP مي تواند يكي از منابع آلودگي محيط زيست با فتالات باشد. از آنجايي كه پساب فاضلاب به رودخانه كارون مي ريزد، بنابراين ممكن است سلامت ماهي ها و ساير آبزيان و همچنين جمعيت تحت پوشش به خطر بيفتد.