لزوم واسپاري مسئوليت‌هاي مديريتي با نگاهِ به انسان‌گرائي حقيقي و راهبردهاي فطري در تحقق الگوي ايراني اسلامي پيشرفت

گستردگي جوامع از جمله پديده‌هاي مهمي است كه چالش‌هاي فراواني را ايجاد كرد از جمله اين چالش‌ها مي‌توان به تأمين نيازها و خواسته‌هاي مختلف و متنوعِ نوع بشر اشاره كرد. رفع موانع و چالش‌هاي موجود در ارتباط با تأمين نيازهاي انسان با عنايت به توسعه و پيشرفت‌هاي مختلف انجام مي‌شود. توسعه يا پيشرفت در حوزه‌هاي مختلف به سبب مديريت صحيح ارتباط مستقيم با نوع عملكردهاي انسان داشته و دارد. تفاوت ديدگاه‌هاي مختلف در تعريف انسان و قرار دادن انسان به ‌عنوان اصلِ در تحول و تغيير همان حلقه مفقوده در توسعه يا پيشرفت هر جامعه مي‌باشد. ما در اين مقاله به دنبال ارائه تعريف درست از انسان‌گرايي به ‌دور از تعاريفي چون اومانيسم هستيم تا بتوان به‌ درستي نقش و جايگاه انسان را در توسعه و پيشرفت نشان داد. اومانيسم به ‌عنوان الگوي غربي براي توجه به انسان يا افزايش اختيار نامتعارف انسان مطرح مي‌باشد كه در مقابل، مي‌توان با توجه به ظرفيت‌ها و استعدادهاي خدادادي جامعه را به سمت توسعه و پيشرفت هدايت كرد جايگاه حقيقي انسان در اين نگرش شناخته مي‌شود. الگوي ايراني اسلامي پيشرفت در حقيقت با توجه به تعريف صحيح انسان و شناخت يا اشراف دقيق از استعدادها و ظرفيت‌هاي او محقق خواهد شد.