درآمدي بر شناخت فرصت‌ها و چالش‌هاي ادغام تفكر طراحي در آموزش عالي

An Introduction to Understanding the Opportunities and Challenges of Integrating Design Thinking in Higher Education

تفكر طراحي يك رويكرد حل مسئله نوآورانه است كه مورد توجه صنايع مختلف قرار گرفته است. در سال‌هاي اخير، تفكر طراحي به حوزه آموزش عالي نيز راه پيدا كرده، و دايره اين نفوذ از رشته‌هاي مرتبط با طراحي فراتر رفته است. با توجه به اين جايگاه، هدف اين مقاله بررسي نقش تفكر طراحي در شكل‌دهي به آينده آموزش عالي است. دو پرسش اساسي در اين زمينه مورد توجه قرار گرفته است:1. ويژگي‌هاي تفكر طراحي كه آن را براي آموزش عالي مفيد مي‌سازد چيست؟ و 2. محدوديت‌ها يا اثرات منفي تفكر طراحي در اين راستا كدامند؟ اين مقاله با اتكا به نظر متفكراني كه در فصل مشترك تفكر طراحي و آموزش عالي قلم زده‌اند با روش توصيفي-تحليلي و با اتكا به مطالعات كتابخانه‌اي و نيز پيمايشي مبتني بر نظرات استادان درس طراحي در معماري، سعي در يافتن پاسخ پرسش‌هاي فوق نموده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد اصولي همچون افزايش همدلي، دانشجومحوري، همكاري، تكرار، آزمايش و شكست مولد، رويكرد بين‌رشته‌اي، تجارب ضمني، كاهش سوگيري شناختي، يادگيري خلاق، اعتماد خلاق و بيش از همه، راه‌حل‌هاي شگفت‌انگيز، ازجمله دستاوردهاي انگيزه‌بخش ادغام تفكر طراحي در تجارب آموزشي مي‌باشند. همچنين در كنار اين مزايا، فهرست قابل توجهي از مشكلات بالقوه نمايان گرديد. عدم اعتماد به نفس خلاق، تعارضات كار تيمي، اضطراب و سرخوردگي، ايده‌هاي سطحي، و ناهماهنگي بين محتواي يادگيري و فرايند تفكر طراحي ازجمله پيامدهاي بالقوه منفي اين رويكرد در آموزش ديده شدند. اين تحقيق به عنوان درآمدي بر معرفي و شناخت فرصت‌ها و چالش‌هاي تفكر طراحي در آموزش عالي مي‌تواند براي معلمان و استادان، مديران دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي و برنامه‌ريزان آموزشي مورد استفاده قرار گرفته و مبنايي بر غور بيشتر در اين زمينه و در راستاي چگونگي توسعه آن براي محققان باشد. طبيعتاً استفاده از اين رويكرد در هر يك از عرصه‌هاي آموزشي چالش‌ها و مسائل خودش را دارد و تدقيق در هر يك از آنها مستلزم تحقيق و مجالي جداگانه است.

Design thinking is an innovative problem-solving approach that has garnered attention from various industries. Recently, design thinking has also entered the realm of higher education, extending beyond design-related fields. This article aims to explore the impact of design thinking on the future of higher education. It addresses two key questions: (1) What are the beneficial characteristics of design thinking for higher education? (2) What are the limitations or adverse effects of design thinking in this context? Drawing on the insights of scholars who have explored the intersection of design thinking and higher education, this article employs a descriptive-analytical method, utilizing library studies and a survey of design instructors in architecture to address these questions. The findings of this research reveal that principles such as fostering empathy, student-centeredness, collaboration, iteration, experimentation, productive failure, interdisciplinary approaches, incidental experiences, reducing cognitive biases, creative learning, creative confidence, and, most importantly, innovative solutions are among the achievements in integrating design thinking into educational settings. Despite these advantages, a notable set of potential issues has also surfaced. These include a lack of creative self-confidence, conflicts within team dynamics, anxiety and frustration, superficial ideas, and a mismatch between learning content and the design thinking process. This study serves as an introduction to understanding the opportunities and challenges of design thinking in higher education. It can benefit teachers, professors, university managers, higher education institutions, and educational planners, providing a foundation for further exploration in this area and for researchers to develop it. Naturally, applying this approach in each education field faces unique challenges and issues when implementing this approach, necessitating individual investigation and dedicated focus.