آينده‌نگاري مفهوم پايداري در آموزش صنايع دستي (با تأكيد بر طراحي پايدار)

Foresight of Sustainability Concept in Handicraft Education (With a Focus on Sustainable Design)

هدف اين مقاله پيشنهاد يك رويكرد متفاوت از رويكردهاي رايج در آموزش صنايع دستي با هدف پايداري در آينده‌نگاري حوزه صنايع دستي است كه به روش توصيفي تحليلي و مرور منابع كتابخانه‌اي و اسنادي انجام شده است. مفهوم پايداري در چند دهه اخير به عنوان يك نگرش جديد در آينده‌نگاري مديريت جهاني قرار گرفته و همه فعاليت‌هاي انسانيِ قابل برنامه‌ريزي دربر گرفته است. از طرفي صنايع دستي را مي‌توان يك فرايند توليد اشياء مورد نياز و ضروري انساني در نظر گرفت كه نه‌تنها آسيبي به خاستگاه خود (زمين و آسمان) وارد نمي‌سازد، بلكه نشان‌دهنده نوع تعاملي دوستانه و مسالمت‌آميز با طبيعت و همنوعان است. نتايج يافته‌ها، بحث و تجربيات متنوع جهان را با رويكرد طراحي نوآورانه و پايدار، مبتني بر تفكر خلاق و كاردستي و عملي پيشنهاد مي‌دهد، با توجه به اينكه در ايران نيز رويكرد آموزشي مبتني بر تمركز بر مهارت بوده و كمتر توجه به دانش مديريتي طراحي مي‌شود، اين اقدام ضروري به نظر مي‌رسد. تفكر طراحي كه يك روش براي حل پيچيد‌گي‌هاي امروزي و مبتني بر استدلال و شهود است و به صورت فرايندي و عملي تجربه شده است، در حال حاضر براي رشد صنايع دستي سنتي به سمت پايداري در بوم‌هاي محلي و رسمي پيشنهاد شده و نتايج مفيدي به همراه داشته است. به نظر مي‌رسد كه انتخاب رويكرد تفكر طراحي در سياست‌گذاري براي دستيابي به مفهوم پايداري در آموزش صنايع دستي هوشمندانه‌ترين گزينش است. برنامه‌ريزي با اين رويكرد، نه‌تنها طراحي محصولات آينده صنايع دستي سنتي را به سمت پايداري سوق خواهد داد، بلكه نسلي با نگرش، دانش و توانش پايداري براي آينده تربيت خواهد كرد.

This article aims to suggest a different approach to the traditional methods employed in teaching handicrafts, aiming to foster sustainability in the future development of the handicraft industry. This research used a descriptive-analytical approach in conjunction with a review of library and documentary resources. Sustainability has become a prominent concept in the modern management of worldwide practices over the past few decades, encompassing all intentional human endeavors. Handicrafts involve producing essential objects that not only do not harm the environment (earth and sky) but also promote a harmonious relationship with nature and others. The research, discussions, and experiences worldwide advocate for an innovative and sustainable design approach, emphasizing creative and manual skills. Adopting this approach is crucial in Iran, where education focuses more on skills than managerial knowledge. Design thinking, a method that combines reasoning and intuition to solve complex issues, is recommended for improving traditional handicrafts towards sustainability in local and formal settings, leading to positive outcomes. Incorporating design thinking into policymaking is the most effective strategy for promoting sustainability in handicraft education. This approach will guide the development of sustainable traditional handicrafts. Moreover, upbrings a generation with a mindset, knowledge, and skills for a sustainable future.