مطالعه آزمايشگاهي عملكرد انواع حلال هاي مرسوم در انحلال رسوبات آسفالتين

An Experimental Study of Performance of the Conventional Solvents in Dissolving Asphaltene Deposits

با توجه به افزايش مشكلات ناشي از رسوب آسفالتين در مراحل مختلف توليد و پالايش نفت خام، استفاده از حلال‌هاي شيميايي جهت حل مشكل رسوبات آسفالتيني افزايش قابل‌توجهي داشته است. از اين رو بررسي و توسعه حلال‌هاي مورد استفاده از اهميت بالايي برخوردار است. در اين پژوهش با استفاده از يك روش مبتني بر روش‌هاي وزني، عملكرد حلال‌هاي زايلين، تولوئن، مخلوط زايلين-گازوئيل، مخلوط تولوئن-گازوئيل و يك حلال صنعتي در دو حالت ديناميك و استاتيك مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه به‌طوركلي زايلين بهترين عملكرد را در ميان ديگر حلال‌ها دارد. همچنين مشاهده شد كه با تغيير نوع رسوب آسفالتين و تفاوت بين گروه عاملي آسفالتين‌هاي مختلف، عملكرد حلال‌ها هم با تغييرات قابل‌توجهي همراه است. طبق نتايج در حالت ديناميك حلال‌ها عملكرد بسيار بهتري نسبت به حالت استاتيك از خود نشان مي‌دهند.

Due to the rise in problems caused by asphaltene deposition at different stages of crude oil production and refining, the use of chemical solvents to remove asphaltene deposits has significantly increased. Therefore, the investigation and improvement of the applied solvents are important. In this research, the behavior of xylene, toluene, xylene-diesel mixture, toluene-diesel mixture, and an industrial solvent in two dynamic and static modes was examined by using a weight-based method. In general, the results indicated that the performance of xylene was better than other solvents. It was also observed that the performance of solvents was considerably affected by the type of asphaltene deposit and the difference between the functional groups of various asphaltenes. The findings showed that the in dynamic mode, a better performance was obtained for a specific solvent in comparison with static mode.