مطالعه تأثير نسبت‌هاي متفاوت درشت‌دانه شكسته به گردگوشه بر ويژگي‌هاي جرياني و مكانيكي بتن خودتراكم حاوي خاكستر بادي

امروزه انواع مختلف بتن با مصالح مختلف توليد و استفاده مي‌شود و هر يك خواص و كاربري مخصوص به خود را داراست. در توليد بتن به منظور برآورد ملزومات كارآيي و مقاومت بايد دقت بيشتري در انتخاب مصالح آن صورت گيرد. در اين ميان سنگدانه ها به عنوان يكي از عناصر اصلي تشكيل دهنده بتن كه قسمت اعظم آن را تشكيل مي دهد تأثير بسزايي در خصوصيات رئولوژيكي، مقاومتي و مكانيكي آن دارند به طوري كه به كار بردن سنگدانه با ويژگي هاي خوب در بتن امتيازات فني قابل ملاحظه اي ايجاد مي كند و براي بتن ثبات حجمي و دوام بيشتري را فراهم مي كند. لذا در اين مطالعه 6 مخلوط بتن خودتراكم حاوي پوزولان خاكستربادي به ميزان بهينه 10 درصد وزني سيمان و دو نوع سنگدانه شكسته و گرد گوشه، براي انجام آزمايش هاي اسلامپ، قيف V، جعبه L شكل، T50، مقاومت فشاري و مقاومت كششي ساخته شده است. پس از عمل آوري در آب، تمام نمونه ها در سن 28 روز تحت آزمون مقاومت فشاري و مقاومت كششي قرار گرفتند. نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش درصد جايگزيني شن شكسته به جاي شن رودخانه‌اي خواص رئولوژيكي افت كرده اما به دليل چفت و بست بهتر بين سنگدانه ها خصوصيات مكانيكي بهبود مي‌يابد.