خوشه بندي داده هاي شيميايي مبتني بر خوشه بندي فازي و نزديكترين همسايه

خوشه بندي به معناي يافتن داده هاي داراي ويژگي هاي نظيرهم، در خوشه هاي مجزا بوده و كاربرد فراوان در علوم و صنايع مختلف دارد همچنين خوشه بندي بـه عمل تقسيم جمعيت ناهمگن به تعدادي از زير مجموعه ها يا خوشه هاي همگن گفته مي شود. از ديدگاه داده كاوي تشخيص داده هاي شيميايي جزء مسائل دسته بندي داده ها محسوب مي شود. با كشف كاراترين الگوريتم ها براي دسته بندي و سپس تلاش براي افزايش كارايي و ميزان درستي اطلاعات شيميايي با توجه به عوامل دخيل از جمله انتخاب زيرمجموعه صفات مناسب و نوع داده مورد استفاده، مي توان به سمت ايجاد سيستم هاي مكانيزه با قابليت اعتماد بالا با توانايي كشف الگوهاي پيچيده و پيشبيني روندهاي آينده براي مواجهه با مشكلات خوشه بندي اطلاعات شيميايي گام برداشت. روش K-Means يكي از روش هاي خوشه بندي داده ها در داده كاوي است. اين روش علي‌رغم سادگي آن يك روش پايه براي بسياري از روش‌هاي خوشه‌بندي ديگر (مانند خوشه‌بندي فازي) محسوب مي‌شود. روش پيشنهادي در هر راند تمام گره ها پارامترهاي انرژي و مركزيت را به ماژول فازي موجود درخود ارسال مي كند سپس بر اساس خروجي ماژول فازي هر گره ، تايمري براي گره ها فعال مي شود و شروع به شمارش معكوس از مقدار بدست آمده از ماژول فازي مي كند و گره اي كه در هر منطقه قابليت بهتري داشته باشد تايمر آن زودتر به صفر مي رسد. اين روش به بهينه شدن پردازش ها كمك كرده و نتيجه بهتري را نسبت به روش هاي ديگر ارائه مي دهد.