بررسي متريك هاي ارزيابي و معرفي الگوريتم هاي تعادل بار بهينه در محاسبات ابري

محاسبات ابري شامل محاسبات توزيع شده، محاسبات موازي و محاسبات شبكه اي مي باشد و بصورت يك نظريه علمي از پياده سازي تجاري كامپيوترها تعريف مي شود. يكي از مباحث اصلي در اين زمينه حفظ تعادل بار بهينه در محيط ابر است. واضح است كه به دليل مقياس و پيچيدگي اين سيستم ها انتساب متمركز كارها به سرورهاي خاص غيرممكن است. براي مديريت مناسب منابع فراهم كننده سرويس، به تعادل بار نيازمنديم كه به ارائه دهنده ي سرويس پيشنهاد مي شود. شبكه محاسبات ابري اصطلاحاً شامل مجازي سازي، محاسبات توزيعي، شبكه، نرم افزار و سرويس هاي وب مي باشد. يك ابر از چندين عنصر مثل كلاينت ها، مراكز داده و سرور هاي توزيع شده تشكيل شده است كه در آن مباحث تحمل خطا، دسترسي بالا، مقياس پذيري، انعطاف پذيري، كاهش سربار براي كاربران، كاهش هزينه ي مالكيت، سرويس دهي به درخواست ها و غيره وجود دارد. تمركز روي اين مسائل براي ايجاد يك الگوريتم تعادل بار كارآمد مي باشد. در اين مقاله به بيان انواع متريك هاي ارزيابي و معرفي انواع الگوريتم هاي تعادل بار و نقاط قوت و ضعف هر يك از آن ها مي پردازيم.