ارزيابي كيفي تناسب اراضي براي كشت گندم و ذرت در منطقه بهنمير با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي GIS

هدف از تحقیق حاضر تهیه و مقایسه ی نقشه ی ارزیابی اراضی به صورت سنتی و زمین آماری برای منطقه بهنمیر استان مازندران با استفاده از GIS می باشد بدین منظور ارزیابی اراضی بر اساس نتایج 67 مته در قالب شبكه بندی منظم با فاصله 1.5 كیلومتر صورت گرفت و پس از درون یابی به روش كریجینگ و وزن دهی معكوس فاصله IDW تناسب اراضی به روش استوری برای تیپ های بهره وری گندم و ذرت مورد ازیابی قرار گرفت در نهایت نقشه های تناسب اراضی با استفاده از GIS برای هریك از محصولات مورد مطالعه تهیه و بر اساس درصد هم خوانی مورد مقایسه قرار گرفت نتایج نشان داد كه منطقه بهنمیر برای كشت گندم و ذرت دارای تناسب S2 S3وN می باشند كه 83 درصد از مساحت منطقه برای كشت گندم و 77 درصد آن برای كشت ذرت دارای زیر كلاس S3w می باشد این امر حاكی از آن است كه قسمت اعظم منطقه به دلیل ووضعیت نا مناسب زهكشی برای كشت گندم و ذرت محدودیت ایجاد می كند همچنین مقایسه ی درصد هم خوانی نشان داد كه تفاوت ویژگی های خاك در محل خاكرخ های شاهد با دیگر نقاط موجود در واحدها سبب شده است تا نقشه برداری سنتی خاك نتواند براورد صحیحی از میزان و نوع محدودیت ها ارائه دهد بنابراین استفاده از تكنیك زمین آمار و GIS می تواند سبب كاهش وقت سهولت در انجام ارزیابی اراضی و همچنین دقت و پیشرفت تحقیق شود