حكمراني در نگاره هاي سرزميني ايران

Governance in Iran s lands–contextGovernance in Iran s lands–context

سابقه تاريخي مفهوم حكمراني به دهه1970 باز مي گردد و از دهه 1990 اين واژه رايج شد. انديشمندان رشته جغرافيا تعريف حكمراني را در منابع آب و شيوه حكومت با توجه به هويت مكاني نگاره هاي سرزميني مورد پژوهش قرار دادند. اين پژوهش با روش جغرافياشناختي در مكتب اصفهان انجام شده است و به طور اجمالي به حكمراني در سازمندي اجتماعي روستايي و سازمندي اجتماعي ايلي پرداخته است. حكمراني تناسبي با هويت مكاني نگاره هاي سرزميني دارد و نسخه واحدي براي همه نگاره هاي سرزميني ندارد؛ چه در منابع آب و چه در سازمندي هاي اجتماعي. احياي حكمراني سنتي به اين معنا نيست كه به گذشته بازگشت كرد؛ بلكه مي-توان با علم امروزي نارسايي ها آن را حل كرد.

The historical record of the concept of governance goes back to the 1970s. This word has become common since the 1990s. Thinkers field of geography researched the definition of governance in water resources and governance methods according to the space Identity of Lands–context. This paper did with the Cognitive Geography method in school Isfahan and briefly deals with governance in nomadic and rural social configurations. Governance is proportional to the space Identity of Lands–context and does not have a single version for all Lands–context, both in water resources and social configurations. Revival of traditional governance does not mean a return to the past. But deficiencies can be solved with today s science.