سنجش اثر گذاري مديريت كوانتومي بر چابكي منابع انساني و آمادگي تغيير نگرش كاركنان

پارادايم كوانتومي در مديريت از جمله روش‌هاي اثربخش مديريتي است كه مورد توجه بسياري از انديشمندان علم مديريت قرار گرفته است. رهبران و مديران عصر كنوني براي اينكه بتوانند سازمان را به نحوي اثر بخش هدايت كنند به روش ها و مهارت هاي جديدتري نيازمند هستند. نظريه كوانتوم پارادايم جديدي را پايه ريزي مي كند كه اساس آن پيچيده نگري، عدم قطعيت و كل نگري است. امروزه مديران بر اين نكته واقفند كه تنها عنصر ثابت معادلات عصر حاضر تغيير است. بسياري از رهبران دانسته اند كه ثبات در سازمان ها، عقيده اي قديمي و منسوخ است، مهارتهاي سنتي مديريت از قبيل برنامه ريزي، سازماندهي، هدايت، رهبري و نظارت در جهان شتاب انگيز، دائماً متغير و بسيار پيچيده سازمان هاي قرن بيست و يكم ناكافي مي نمايد. علوم جديد مبتني بر فيزيك كوانتوم و نظريه آشوب، پايه اي مفهومي براي مجموعه مهارتهاي مديريتي جديد، مجموعه مهارتهايي كه مديران را قادر مي سازد كه نه تنها تعارضي را از ديدگاه جديد بنگرند، بلكه به شيوه اي جديد به تعارض پاسخ دهند، فراهم آورده است. هر چند تغيير همواره با مقاومت ممكن است مواجه شود اما رسيدن به بهره وري و بهبود چابكي منابع انساني ميتواند از طريق حركت به سوي تغيير با بكارگيري شيوه هاي نوين مديريت از جمله مديريت كوانتومي و تغيير طرز تفكر فردي و سازماني صورت گيرد. بر اين اساس در دنياي پر از تغيير امروزي بايد روش هاي جديد مديريتي را براي آمادگي تغيير كاركنان و بهبود چابكي منابع انساني به كار گرفت.