مطالعات ميان‌رشته‌اي: روش‌هاي نوپديد در مطالعات حوزۀ روانشناسي زبان

يكي از دلايل اهميت مطالعۀ زبان ،كاربرد هميشگي آن است و اينكه فرهنگ و فناوري بدون آن غيرممكن است. در زيست شناسي تحولي زبان جالب ترين اختراع بشر در 600 ميليون سال گذشته بوده است. زبان پيچيده تر از آن چيزي است كه به نظر مي رسد و سهولت زياد كاربرد زبان با وجود پيچيدگي آن، بررسي آن را جالب‌تر نموده است. مطالعات ميان‌رشته‌اي متفاوتي براي بررسي زبان ايجاد شده است كه از مهمترين آنها مي‌توان به روانشناسي زبان اشاره كرد. در اين مقاله قصد داريم روش‌هاي پژوهش، به ويژه روش‌هاي پژوهش نوپديد، در اين ميان‌رشته‌اي و كاربرد آنها را ارائه دهيم. روش هاي مورد استفاده در روان شناسي زبان را به شكل هاي مختلفي مي توان دسته بندي كرد. گاهي اين روش ها را به دو دستۀ كلي روش هاي برخط و برون خط تقسيم مي كنند و گاه به روش بررسي رخدادهاي طبيعي و آزمايش هاي تجربي تقسيم مي كنند. از روش هاي برون خط مي توان پرسش نامه، تكليف قضاوت دستوري، مقابلۀ تصوير و جمله را نام برد و از روش هاي برخط مي توان به آماده سازي ، خواندن با سرعت خود ، ردگيري حركات چشم ، پتانسيل مغزي رويداد محور (اي آر پي .)، تصويربرداري تشديد مغناطيسي عملكردي (اِف اِم آر آي ،) و انسفالوگرافي (اي اي جي ) اشاره كرد. بيشتر روش‌هاي برخط از روش‌هاي نوپديد در روانشناسي زبان هستند كه با پيشرفت فناوري و كاربرد آن در علوم اعصاب به وجود آمده‌اند.