شناسايي و ارزيابي فاكتورهاي محيطي جهت دستيابي به مسكن سلامت‌محور كودكان

كودكان ارزشمندترين سرمايه هركشورند چرا كه دوران كودكي انسان مبناي تمام رفتارها و فعاليت‌هاي‌ او در بزرگسالي خواهد شد. كودكان سالم، جامعه‎اي سالم خواهند ساخت. كالبد خانه و محيط‌هاي‌ مسكوني اطراف، به عنوان بستر رفتارها و فعاليت‌هاي‌ كودكانه، نقشي مهم در رشد و سلامت كودكان داشته و به‎مثابه ظرفي براي مظروف عمل مي‎كند. با اينكه قرن اخير، قرن كودك شناخته مي‌شود، هنوز هم در كشور ما و بسياري مناطق جهان، فضاهاي مسكوني (خانه‌ها و محله‎ها) اغلب بر اساس خواسته‌ها، نيازها و مطلوبات بزرگسالان طراحي و ساخته مي‌شود. از اين رو، هدف از اين پژوهش، استخراج و ارزيابي فاكتورهاي محيطي است كه بر سلامت كودكان در مجموعه‌هاي‌ مسكوني تأثيرگذار واقع مي‌شود. سؤال اصلي اين پژوهش اين است كه فاكتور‌هاي‌ محيطي جهت دست‎يابي به مسكن سلامت محور براي كودكان كدام بوده و با چه اولويتي نسبت به هم قرار مي‌گيرند؛ پس از تحليل مطالب جمع‎آوري شده در قسمت مرور ادبيات با روش توصيفي-تحليلي، شاخص‌هاي مشترك بين محيط و كودك و محيط و سلامت استخراج شده و سپس طبقه‎بندي گرديدند. در ادامه، از طريق انجام آزمون‌هاي‌ آماري آنتروپي شانون و تحليل محتوا (فراواني)، اين نتيجه به‌‌دست آمد كه شاخصه‌هاي‌ ايمني، پيوندها و تعاملات اجتماعي، امنيت، دسترسي به خدمات محلي، نور و روشنايي، نفوذپذيري و دسترسي ها، كيفيت و كميت پارك‌ها، مكاشفه در محيط، ارتباط با طبيعت، قابليت تعمير و نگهداري محيط، دوري از تراكم بالا و ازدحام محيطي، نظارت پذيري فضاها، قلمروي كالبدي، كيفيت و كميت فضاهاي بازي، پياده محوري، دوري از آلودگي‌ها، مصالح، نظم و بهداشت، كيفيت و كميت فضاهاي باز، مشخصات بلوك ساختماني (ارتفاع، مساحت و غيره)، حس استقلال، مبلمان و سازماندهي آن، ارتباط بين كودك و والدين و در نهايت خوانايي محيط، شاخصه‌‌هايي با فراواني بالاتر و وزن بيشتر هستند.