نسبت تعاملات اجتماعي و بازي‌وارسازي فضاي شهري؛ نمونه موردي پارك نياوران

تغييرات ناشي از شيوه زندگي در دهه‌هاي اخير در تهران، موجب نزول روابط و گسستگي اجتماعي شده است. از طرفي نقش انكارناپذير مردم در حل مشكلات شهري، موضوع مشاركت شهروندان و تعاملات اجتماعي را به ضرورتي اساسي براي مديريت شهري تبديل شده است. امروزه در كشورهاي زيادي، بخش مهمي از مديريت شهري، در ارتباط با تعاملات اجتماعي انجام مي‌شود. همچنين شهرها، روز‌به‌روز از نظر ابعاد اجتماعي و جنبه‌هاي فرهنگي در حال پيچيده‌تر شدن و تغييرات ساختاري هستند. بنابراين به كارگيري راهكار‌هاي تازه و مبتني بر فناوري‌هاي نوين، در جهت تحقق ارتقاء سطح تعاملات اجتماعي، امري ضروري و واجب است. استفاده از تجربيات بازي‌وارسازي (گيميفيكيشن) در راستاي افزايش تعاملات اجتماعي از جمله راهكارهاي جديد در طراحي فضاهاي شهري است. اين پژوهش به بررسي ارتباط تجربيات گيميفيكيشن با سطح تعاملات اجتماعي، با هدف سنجش نسبت بين طراحي و ايجاد فضاي شهري و ميزان تعاملات اجتماعي در شهر تهران و نمونه موردي پارك نياوران است. جامعه آماري اين پژوهش 387 نفر از شهروندان تهراني حاضر در محل است كه به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. شيوه انجام پرسشنامه با ماهيت پژوهش و همچنين تدوين خود پرسشنامه بر اساس مباني نظري و تجربيات داخلي و خارجي از ابداعات اين پژوهش است. نتايج پژوهش نشان‌دهنده‌ وجود ارتباطي معنادار ميان اشكال مختلف بازي و تعاملات اجتماعي است. در اين پژوهش نشان داده مي‌شود كه ارتباطي ميان شاخص‌هاي عمومي با اشكال مختلف بازي، وجود ندارد. بنابراين استفاده از فعاليت‌هاي مبتني بر گيميفيكيشن در طراحي فضاهاي شهري، در افزايش تعاملات اجتماعي شهروندان، مؤثر و شامل همۀ رده‌هاي سني، اقشار جامعه خواهد بود. همچنين نتايج حاصله بيانگر آن است كه يادگيري، همكاري و حساسيت، به‌ترتيب مهم‌ترين الويت‌هاي شاخص‌هاي بازي و وجود پاداش، استفاده از رنگ‌پردازي، چيدمان‌هاي نوري و موسيقايي، مهم‌ترين ويژگي‌هاي ظاهري در ساخت بازي‌ها است.