معيارهاي طراحي محوطه بيمارستان‎هاي كودكان با به كارگيري اصول باغ‎هاي شفابخش

يكي از مهم‌ترين مسائل و پرسش‎هاي اصلي در اين مقاله اين است كه يك منظر درمان‎گرا در يك محيط و فضاي درماني نظير يك بيمارستان بزرگ شهري چگونه مي‌تواند در فرآيند بهبود بيماران خصوصاً كودكان بيمار نقش داشته باشد؟ ازين روي تلاش دارد براي چگونگي تحقق اين امر پاسخ مناسبي يافته و دستاوردهاي آن را براي طراحي محوطه و فضاي سبز بيمارستان‎هاي دوستدار كودك ارائه دهد. به همين دليل هدف اصلي اين مقاله دست يافتن به راهكارها و معيارهايي است كه با استفاده از آن بتوان در طراحي فضاهاي سبز محوطه‎هاي بيمارستاني، محيطي آرامش‌بخش و درعين‌حال درمانگر ايجاد كرد. اين مقاله كه در زمره پژوهش‌هاي كاربردي است و از نظر ماهيت با رويكردي نظري و تئوريك و با روش تحقيق توصيفي- تحليلي تدوين شده است، با گردآوري داده‌ها با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و اسنادي به تجزيه‌وتحليل مؤلفه‌هاي فضاهاي فيزيكي و تركيب مناسب آن با گونه‌هاي گياهي مدنظر در مراكز درماني خصوصاً بيمارستان‎هاي كودكان با رويكرد استفاده از اصول و معيارهاي طراي منظر درمان‎گرا و باغ شفابخش پرداخته است. نتيجه مقاله بر اين موضوع تأكيد دارد كه طراحي منظر تنها جنبه زيبايي‌شناختي نداشته بلكه با توجه به رويكرد مورد نظر و به دليل پيوندي كه با انسان برقرار مي‌كند موجب شفاي روحي و جسمي مي‌شود. در پايان نيز نتايج پژوهش به شكل راهكارها و معيارهائي براي طراحي منظر شفابخش در بيمارستان‌هاي كودكان ارائه شده است.