دنياي حقوق تطبيقي

The world of comparative law

حقوق تطبيقي دانش مطالعه ي شباهت‌ها و تفاوت‌هاي نظام‌هاي حقوقي متفاوت است. مطالعات حقوق تطبيقي يكي از موضوعات مهم و ارزشمند علم حقوق مي باشد. حقوق تطبيقي به حقوقدان كمك مي‏ كند كه از حقوق كشورهاي مختلف آگاهي به دست آورد. منظور از حقوق تطبيقي عبارت از مطالعه حقوق دو يا چند كشور و تعيين وجوه افتراق و وجوه اشتراك آنها است. ضمناً بايد تشخيص داده شود كه آيا وجوه افتراق اصلي و عمقي بوده يا سطحي و جزئي مي باشد. حال اگر اختلاف ناشي از عوامل اقتصادي، سياسي و اجتماعي عميق باشد در چنين صورتي نتيجه مطالعه تطبيقي قابل اعمال نخواهد بود. به طور مثال: كشور فقير فوراً نمي ‏تواند راه حل اقتصادي مملكت غني را در امور داخلي خود به مورد اجرا گذارد.بعضي از حقوقدانان (از جمله مارك آنسل) معتقدند كه حقوق تطبيقي علم است زيرا نه تنها داراي متخصص مي باشد بلكه نهادهاي حقوقي را كه يك نوع جغرافياي حقوقي است مورد مطالعه قرار مي‏دهد. ضمناً نتيجه حاصل از مطالعه منظم حقوق تطبيقي، متفاوت با مطالعه حقوق داخلي يك كشور مي باشد. عده ديگري مانند كوتريچ و داويد، حقوق تطبيقي را روشي براي مطالعه مي ‏دانند و استدلال مي‏ كنند كه چون حقوق تطبيقي، مانند فلسفه، موضوع خاصي ندارد لذا علم نمي باشد و براي مطالعه، صرفاً روشي بيش نيست. به نظر مي‏ رسد كه حقوق تطبيقي روشي است براي مطالعه حقوق دو يا چند كشور و تعيين وجوه افتراق و اشتراك آنها ولي استفاده از روش مزبور بدون علم و آگاهي از نظام هاي حقوقي كشورهاي مختلف مشكل خواهد بود.