تحليل اثر روش تجزيه مد تجربي گروهي كامل در عملكرد مدل ماشين بردار پشتيبان (مطالعه موردي: رودخانه نازلوچاي)

مدل سازي و برآورد جريان رودخانه در طراحي سازه هاي آبي و بهره برداري و برنامه ريزي منابع آب ضروري بوده و پيش بيني هاي انجام شده در دوره هاي زماني كوتاه مدت و بلند مدت به منظور بهينه نمودن مصرف آب و ايجاد توسعه پايدار حائز اهميت است. امروزه بسياري از محققين به روش هاي نوين براي حل اين مساله روي آورده اند. در اين مطالعه به منظور پيش بيني جريان رودخانه نازلوچاي در محل ايستگاه تپيك در دوره آماري 1364 تا 1399 از دو رويكرد مدل منفرد (ساده) ماشين بردار پشتيبان (SVM) و مدل تلفيقي (هيبريدي) استفاده شد. بدين منظور از تاخير دبي تا چهار ماه استفاده شد. در گام بعد داده ها با روش تجزيه مد تجربي گروهي كامل (CEEMD) تحليل شده و مدل تلفيقي CEEMD-SVM ايجاد شد. نتايج نشان داد كه استفاده از مدل هيبريدي نسبت به مدل ساده، در برآورد جريان ماهانه رودخانه نازلوچاي از دقت بسيار بهتري برخوردار است.