اثرگذاري بندهاي موجود در حوضه بالادست سد زايندهرود بر آورد رودخانه

در ايران اجراي طرحهاي آبخيزداري و كارايي و اثرگذاري آنها، با توجه به مشكلات اجتماعي و تنشهاي پيش آمده بر اثر كاهش نزولات جوي و نهايتاً كاهش روانابهاي حاصله و كم شدن آورد رودخانه ها، زير سؤال برده شده و بحث داغ محافل گوناگون قرارگرفته است. زاينده رود مهمترين رودخانه دائمي در حوضه فلات مركزي ايران و سد زاينده رود تنها مخزن ذخيره آب در اين رودخانه ميباشد كه وظيفه تأمين آب شرب، كشاورزي و صنعت را بر عهده دارد. لذا در اين پژوهش ميزان اثرگذاري طرحهاي آبخيزداري موجود در بالادست سد مخزني زايندهرود بر آورد رودخانه مورد بررسي قرار گرفت. براساس بازديدهاي ميداني صورت گرفته ) 1397-1393 و 1401 - 1399 ( و پردازش تصاوير پايگاه Google Earth ، در طي سالهاي 1358 تا 1397 ، حدود 2130 بند )ذخيرهاي، آبخيزداري و انحرافي( در منطقه مورد مطالعه احداث گرديده است كه بندهاي ذخيرهاي و آبخيزداري، بر دبي رودخانه تأثيرگذار نبوده اما بندهاي انحرافي سبب كاهش آورد رودخانه ميگردند.