مطالعه تأثير درصد رطوبت و زاويه برخورد جت هاي متقاطع متقارن بر آب شستگي بستر چسبنده

جريان آب پيرامون سازه‌هاي هيدروليكي ساخته شده در رودخانه‌ها و كانال‌ها سبب آب شستگي مي‌گردد. چنانچه آبشستگي به پي سازه برسد، پايداري سازه‌ها در معرض خطر قرار مي‌گيرد. بنابراين تخمين حداكثر عمق آب شستگي و ميزان گسترش چاله آب-شستگي براي طراحي ايمن و اقتصادي سازه‌هاي هيدروليكي حائز اهميت است. حوضچه استغراق پايين‌دست جت‌هاي متقاطع متقارن با بستر رسوبي چسبنده يكي از مواردي است كه آبشستگي در آن داراي اهميت مي باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي آزمايشگاهي ابعاد آبشستگي جت متقاطع متقارن روي بستر رسوبي چسبنده در رطوبت-هاي 13، 16 و 19 درصد و زواياي برخورد 45، 75 و 105 درجه مي باشد. پارامترهاي دبي، زوايه قائم، عمق پاياب، فاصله برخورد جت ها تا سطح آب و انرژي تراكم ثابت درنظر گرفته شده اند. خاك رس مورد استفاده در صنعت ساختمان كه حاوي 90 درصد رس و سيلت و 10 درصد ماسه ريز مي باشد، براي انجام آزمايش ها درنظر گرفته شد. نتايج نشان داد با افزايش زاويه برخورد جت ها و رطوبت خاك ابعاد حفره آبشستگي كاهش مي يابد. بطوريكه زاويه برخورد 105 درجه جت ها در مقايسه با زاويه برخورد 45 درجه، در هر سه رطوبت خاك، عمق حفره آبشستگي را بيش از 97 درصد و در مقايسه با زاويه برخورد 75 درجه نيز بيش از 35 درصد كاهش مي دهد. علاوه براين، افزايش رطوبت از 13 به 19 درصد، بيش از 19 درصد عمق حفره آب-شستگي را كاهش داده است.