شماره ركورد كنفرانس :
5471
عنوان مقاله :
نحوه اولويت‌بندي حوضه‌ها از نظر بحراني بودن در قانون مديريت پايدار منابع آب زيرزميني ايالت كاليفرنياي امريكا: آموزه‌هايي براي ايران
پديدآورندگان :
هاشمي سينا گروه مهندسي و مديريت آب، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران , كتابچي حامد گروه مهندسي و مديريت آب، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
كليدواژه :
آب زيرزميني , حوضه آبريز , اولويت بندي , بحراني , قانون مديريت پايدار آب زيرزميني
عنوان كنفرانس :
بيست و دومين كنفرانس ملي هيدروليك ايران
چكيده فارسي :
آب‌هاي زيرزميني يكي از مهم‌ترين منابع آب در هر حوضه آبريز است. اضافه برداشت‌هاي بلندمدت از آب زيرزميني منجر به ايجاد وضعيت ناپايدار و بحراني در آن خواهد شد. به اين جهت لازم است همواره حوضه‌هاي آبريز در كشور از نظر وضعيت آب زيرزميني مورد بررسي قرار گيرند. روش‌هاي مختلفي براي بررسي وضعيت حوضه‌هاي آبريز از نظر آب زيرزميني وجود دارد كه يكي از اين روش‌ها در قانون مديريت پايدار آب زيرزميني كاليفرنيا مورد استفاده قرار گرفته است. در اين روش با در نظر گرفتن 8 مولفه كه شامل ابعاد سطح آب زيرزميني، كيفيت آب زيرزميني، فرونشست، آب تجديدپذير، درصد تامين نياز آبي از آب زيرزميني، اثرات بهره‌برداري بر زيست بوم‌ها و جريان‌ها سطحي و ...، 515 حوضه آبريز ايالت كاليفرنيا بر اساس ميزان بحراني بودن اولويت بندي شده است. در اين نوشتار به نحوه انجام اين روش و تفاوت‌هاي آن با ايران پرداخته مي‌شود و آموزه‌هايي بيان مي‌گردد.
