مديريت و كاهش ميزان نشت در شبكه هاي توزيع آب شهري

مسئله نشت در سيستم‌هاي توزيع آب شهري هم از لحاظ اقتصادي، اجتماعي و هم از نظر تاثيرات زيست محيطي مهم مي ‌اشد. بنابراين مقابله با آن امري لازم و اجتناب ناپذير است. هر كشوري داراي شرايط زيست محيطي، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و غيره خاص خود مي باشد. كشور ما نيز داراي شرايط خاص خود است كه در زير به چند مورد از آن ها اشاره مي‌شود: - فرسوده بودن سيستم توزيع آب شهري - شرايط جغرافيايي و آب و هوايي خاص - عدم اطمينان از اجراي صحيح پروژه‌ها در برخي موارد و مجموعه عوامل ديگري كه موجب مي‌شود تفاوت‌هاي نشت يابي و كنترل نشت پر رنگ تر شود. به مقوله نشت از ديدگاه ديگري نيز مي توان نگريست و آن بحث راهبردي و استراتژيك بودن آب است و اين بدان معني است كه در بحث جلوگيري از هدررفت آب، بدليل ذيقيمت بودن آن هزينه‌هاي مالي مطرح نيست و فقط وظيفه ما جلوگيري از هدر رفتن و تلفات آن است. بنابراين استفاده از روش‌هاي مختلف كنترل نشت بسيار مهم مي‌باشد. استراتژي متداول در كاهش نشت، نشت يابي و تعميرات براي كاهش نشت مي‌باشد در صورتيكه مي‌توان با انجام تدابيري مديريتي بدون نياز به انجام پروژه‌هاي گران قيمت نشت يابي، به مديريت كنترل نشت اقدام نمود. يكي از اين روش‌ها كنترل و مديريت فشار شبكه در زمان هاي مختلف ساعات شبانه روز است كه باعث تغيير ميزان نشت مي‌شود. در اين مقاله سعي شده است با نگاهي مديريتي و فني با توجه به شرايط خاص اقتصادي، جغرافيايي، فرهنگي و غيره كشورمان، به موضوع نشت‌يابي با استفاده از داده‌هاي آماري و كنترل نشت در سيستم توزيع آب شهري پرداخته شود.