شماره ركورد كنفرانس :
5472
عنوان مقاله :
بررسي ساختار و كانيزايي در پهنه گسلي محبعلي و عباسآباد، جنوب غرب اشتهارد، شمال ايران مركزي
عنوان به زبان ديگر :
Investigating structure and mineralization in MohebAli and AbbasAbad fault zone, , southeast of Eshtehard, North of central Iran
پديدآورندگان :
احمدي نژاد ناديا ahmadinejadnadia@gmail.com دانشگاه تهران , نوزعيم رضا nozaem@ut.ac.ir دانشگاه تهران , معدني پور سعيد madanipour.saeed@modares.ac.ir دانشگاه تربيت مدرس , ويگنارولي جيانلوكا gianluca.vignaroli@unibo.it دانشگاه بلونيا , كرمي سهيل soheil.karami@ut.ac.ir دانشگاه تهران , مرتاض مرضيه mortazmarzie@gmail.com دانشگاه تهران
كليدواژه :
ايران مركزي , تحليل ساختاري , كانيزايي , گسل محبعلي , گسل عباسآباد
عنوان كنفرانس :
دوازدهمين كنفرانس ملي مهندسي معدن ايران
چكيده فارسي :
گسلهاي عباسآباد و محبعلي با روندهاي شمال غربي جنوب شرقي در مرز استانهاي البرز و قزوين و بيست و هفت كيلومتري جنوب غرب اشتهارد قرار دارند. سازوكار گسل محبعلي نرمال و عباسآباد راستگرد گزارش شده است. هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي ارتباط اين پهنههاي گسلي با كانيزايي در منطقه است. جهت تحقق هدف مذكور، از روشهاي مطالعات صحرايي و نمونهبرداري به منظور اندازهگيري عناصر ساختاري پهنههاي گسلي و بررسي وجود يا عدم وجود كانيزايي استفاده شد. مجموع شواهد صحرايي نشان ميدهد گسلهاي اطراف روستاي هجيب داراي روندهاي شمالي جنوبي، شمال شرق جنوب غرب و شمال غرب جنوب شرق هستند كه شكستگيهاي فرعي زون گسلي اصلي محبعلي و عباسآباد محسوب ميشوند. گسلها داراي روند ميانگين N115 و شيب ميانگين 71 درجه به سمت جنوب و داراي فراوانترين ريك خشلغز 5 درجه داراي حركت غالب راستالغز هستند. شكستگيهاي فرعي در منطقه بيانگر اعمال ابتدا رژيم راستگرد موازي با فشارش، سپس برش ساده و پس از آن چپگرد موازي با كشش است. هرچند ميتواند اين دورهها را چندين بار طي كرده باشد. درزههاي موجود در اين منطقه غالبا در راستاي N014 و سپس به ترتيب در آزيموت N172 و N034 و روند ميانگين N005 و شيب ميانگين 83 درجه به سمت شرق و غرب بوده كه منطبق بر شكستگيهاي كششي گسلهاي منطقه و موازي با شكستگيهاي T هستند. همچنين درزههاي موجود در اين منطقه به دليل داشتن مولفه كششي، به صورت بالقوه توانايي كانيزايي در راستاي آنها وجود دارد. در اين منطقه انواع كانيزايي مشاهده شد كه بيشترين آنها شامل: بورنيت (Cu5FeS4)، مالاكيت (Cu2(Co3)(OH)2)، كالكوپيريت (CuFeS2)، گالن (Pbs) و آزوريت (Cu3[OH|CO3]2) است كه بيانگر كانيزايي مس در دو فاز سولفيد و كربنات است.