تأثيرپذيري اشعار جنوني اردبيلي از فرهنگ و معارف اسلامي

پس از ظهور اسلام و گسترش آن در ايران، شعر فارسي تأثيرات فراواني از آن پذيرفت. هرچه از صدر اسلام فاصله مي گيريم اين اثرپذيري در آثار ادبي بيشتر خودنمايي مي كند تا اين كه در قرن هفتم و هشتم به اوج خود مي رسد. پس از اين دوران نيز همچنان نشانه هاي تأثيرات قرآن و حديث در شعر پررنگ است. جنوني اردبيلي از شاعران گم‌نام سبك هندي در قرن دوازدهم است كه اشعارش از سويه هاي مختلف تحت تأثير آموزه‌هاي اسلام و اعتقادات مذهب شيعه بوده است. بررسي ديوان وي كه كه با روش توصيفي- تحليلي انجام پذيرفته، در پنج بخشِ «واژه ها يا كلمات خاص»، «اشاره به نام اشخاص معروف جهان اسلام»، «اصطلاحات، تعبيرات و مفاهيم عرفاني»، «مفاهيم مرتبط با آموزه هاي اسلامي»، «اشاره به داستان ها، آيات و روايات» مورد دقت نظر قرار گرفته است. اين بررسي با هدف تعيين نقش فرهنگ و معارف اسلامي در غناي شعر وي نشان داد كه بخش قابل توجهي از اشعار جنوني تحت تأثير اين منبع فكري-فرهنگي بوده است؛ به شكلي كه فقدان اين تأثرات به صورت جدي از غناي شعرهاي وي خواهد كاست.