گونه هاي نوآوري در شعر كودك پس از انقلاب اسلامي

A Stylistic Analysis of Children’s Poetry after the Islam Revolution of Iran

شعر كودك كلامي است كه با زبان، تخيّل، درك و هيجان كودك تناسب دارد. اين نوع شعر در دور‌ۀ معاصر در حوزه‌هاي مختلف زبان، تخيّل، مضمون و محتوا تحوّلاتي اساسي داشته است. در واقع نيازها و عواطف كودكان، سبب شده كه شعرا با تأمّل در زندگي و عواطف آنان براي تأثيرگذاري بيشتر شعر خود به نوآوري در حوزه‌هاي مختلف شعري روي بياورند. هدف از اين پژوهش كه به شيوۀ توصيفي و تحليلي انجام مي-شود، بيان تأثير ادبيات كودك و كاركرد نوآوري هاي شعرا در رشد شخصيّت و جهت‌دهي به انديشه و عقايد او‌ست. براساس نتايج به دست آمده، شعر كودك در دورۀ معاصر به ويژه پس از انقلاب اسلامي به زبان محاوره نزديك شده؛ كاربرد عناصر خيال در آن به طور چشم گيري افزايش پيدا كرده و مضامين نو و تازه‌اي در آن راه يافته است. فراهنجار‌ي هاي زباني و بيان رويكردهاي جديد اخلاقي و اجتماعي در شعر كودك، بازتاب تلاش شعرا براي ترسيم هرچه بهتر دنياي كودكان و كمك به تعليم و تربيت آنان است.

Children’s poetry fits well with language, imagination, insight and excitement and, in the contemporary literature, has undergone serious transformations in terms of language, imagination, form and content. In fact, by scrutinizing into life and emotions of children, poets seem to be more innovative in different poetic genres to be more influential. The present study seeks to examine effects of children’s literature on developing children’s personality, and forming and directing their beliefs. Results indicate that contemporary children’s literature after the Islamic Revolution tends to be more colloquial which incorporates new concepts and is characterized by extensive use of fantasy. Linguistic paranormalities, along with new ethical-social approaches in poetry, reflect the poets’ attempts at better representation of children’s world and their contribution in nurturing children.