بررسي رابطه بلندمدت بين محورهاي مختلف دانش در چارچوب اقتصاد دانش بنيان و رشد اقتصادي ايران طي دوره 1353 - 1390

با گسترش مفهوم سرمایه (شامل سرمایه فیزیكی و سرمایه انسانی)، عوامل مؤثر دیگري علاوه بر سرمایه فیزیكی و نیروي كار نیز در جریان رشد اقتصادي شناسایی شدند. یكی از این عوامل، بهره وري منابع تولید است كه تحت تأثیر عوامل متعددي از جمله دانش قرار می گیرد. هدف این مطالعه بررسی رابطه بلندمدت بین محورهاي مختلف دانش در چارچوب 1390 است. به این منظور از تكنیك اقتصاد سنجی مدل - اقتصاد دانش بنیان و رشد اقتصادي ایران طی دوره 1353 تصحیح خطاي برداري و آزمون هم انباشتگی جوهانسن استفاده شده است. نتایج نشان می دهد كه بین محورهاي مختلف دانش (سرمایه انسانی و آموزش، رژیم هاي نهادي و اقتصادي و زیرساخت هاي اطلاعاتی) رابطه بلندمدت وجود منفی و كوچك می باشد و ECM دارد و تمام محورهاي دانش تأثیر مثبت بر رشد اقتصادي ایران دارند. همچنین ضریب لذا سرعت تعدیل انحراف از كوتاه مدت به بلندمدت كند است.