نقش معلمان و والدين در رشد اجتماعي دانش آموزان

انسان در اصل موجودي اجتماعي است و جاذبه اجتماعي كودك اساس زندگي انساني اوست. لازمه زندگي اجتماعي آمادگي ذهني، توانايي مهارت هاي اجتماعي، اعتماد به نفس و قدرت سازگاري اجتماعي است. از ديدگاه جامعه شكي نيست كه مهمترين جنبه شخصيتي افراد، جنبه اجتماعي شخصيت افراد است و به طور خلاصه والدين و معلمان بستر اوليه براي رشد شخصيت مطلوب كودكان و دانش آموزان هستند. مطالعات و بررسى ها در مورد نقش والدين در شكل گيرى رفتار و شخصيت دانش آموزان نشان مي دهد كه خانواده، يكى از مهمترين عوامل موثر در رشد اجتماعي دانش آموزان است. با توجه به نقش معلم در رشد اجتماعي دانش آموزان بايد بگويم آنچه در فرآيند رشد اجتماعي و رفتار اجتماعي به دانش آموز منتقل مي شود نه تنها دانش و مهارت معلم بلكه تمام صفات اوست. خلقيات، حالات عاطفي و رفتار بيروني به دانش آموزان منتقل مي شود. رابطه دانش آموز با معلم يك رابطه باطني و معنوي است دانش آموز و يا دانشجو معلم را شخصيتي ممتاز مي دانند كه او را در بزرگ شدن و به استقلال و آزادي رسيدن، و به عضويت رسمي جامعه در آمدن مساعدت مي نمايد.