نقش نخبگان‌ديني در نگهداشت جامعه عصر غيبت از انحرافات‌عقيدتي بر پايه انديشه‌دفاعي و جهاد تبيين مقام‌معظم‌رهبري

انحرافات‌عقيدتي، به معني عدول از اعتقادات صحيح به‌سوي التقاط و كج‌انديشي است كه كنترل و در دست‌گيري آن، در طي اعصار تاريخي بر عهده پيشوايي‌معصوم بوده و در عصر‌غيبت به‌واسطه دوري جامعه از امام، شكلي متفاوت به خود مي‌گيرد؛ ازاين‌رو نخبگان‌ديني در اين برهه، نقشي مؤثر در دفع آفات عقيدتي دارند. اين نوشتار با روش تحليلي_توصيفي و باهدف بررسي نقش نخبگان‌ديني در نگهداشت جامعه عصر‌غيبت از انحرافات‌عقيدتي شكل‌گرفته و محور كار خود را بر پايه انديشه دفاعي و جهاد تبيين مقام‌معظم‌رهبري قرار داده است. بر اساس آن، انحراف در عصر غيبت، سه صورت دارد: 1. اختلالات روحي وابسته به خود شخص، 2. فتنه دشمنان، 3. سؤالات و شبهات داخلي جامعه. دسته اول، نيازمند بررسي‌هاي روان‌شناختي و درمان فردي اختلالات است، دسته دوم، در اغلب موارد با دفاع و مقابله در برابر هجمه شبهات و حملات سخت و نرم دشمن روبرو مي‌شود و دسته سوم با تبيين و روشنگري همراه مي‌گردد و عمده مخاطبان آن، افراد ناآگاه، غير مغرض و كساني هستند كه تصوري از اسلام و انديشه‌هاي‌اسلامي ندارند. مقام‌معظم‌رهبري به‌عنوان يكي از نخبگان‌عصر‌غيبت، به دو كنش دفاع و تبيين در برابر انحرافات، توجه ويژه‌اي دارند تا حدي كه از آن تحت عنوان جهاد ياد نمودند و در بدو امر، آن دو را از وظايف اصلي نخبگان برمي‌شمارند. نگهداشت جامعه از انحرافات‌عصر‌غيبت با دفاع يا تبيين اموري چون: مسئله امامت در ادبيات‎ شيعه ‎اماميه، اثبات تولد شخص مهدي، شناخت و مراجعه به منابع‌اصيل‌اسلامي، توجه به نشانه‌هاي ‎قطعي ‎ظهور، درك صحيح از معناي انتظار و سيستم نيابت‎ عامه؛ صورت مي‌پذيرد.