نفرت‌پراكني در وب تاريك از منظر نظام بين‌المللي حقوق بشر

وب تاريك به عنوان بخشي از اينترنت تنها از طريق فناوري‌هاي ناشناس‌كننده مانند تور قابل ‌دسترسي مي‌باشد. ناشناس بودن، امكاني كه فناوري‌هاي مذكور به افراد اعطا مي‌كنند، زمينه‌اي براي سوء استفاده از اين فضا و نقض حقوق‌ بشر را فراهم مي‌كند. يكي از اين حقوق اساسي، ممنوعيت نفرت‌پراكني و آزادي از تحريك نفرت نژادي، مذهبي يا ملي بوده كه در اسناد بين‌المللي حقوق بشر از جمله ماده ۲۰ ميثاق بين‌المللي حقوق مدني و سياسي بر آن تاكيد شده است. اين حق توسط گروه‌هاي تندرو از جمله داعش، القاعده، نئونازي‌ها و مانند آن‌ها و همچنين افراد در اين فضا مورد تجاوز قرار گرفته است. ناشناس ماندن در اين فضا به گروه‌هاي مذكور فرصت مي‌دهد تا با برقراري ارتباط ناشناس، تبليغ ايدئولوژي‌ها و افكار، سربازگيري و پخش اخبار غلط به تحريك افراد به خشونت و نفرت بپردازند. برخي افراد نيز با استفاده از ويژگي بارز اين فضا به نفرت‌پراكني عليه افراد ديگر با نژاد، مليت و مذهب متفاوت مي‌پردازند. در چنين شرايطي، تعهد دولت‌ها به حمايت در نظام بين‌المللي حقوق بشر ايجاب مي‌كند كه از حقوق افراد در برابر آسيب‌ اشخاص ثالث محافظت كنند. در اين راستا، دولت‌ها موظف‌اند كه با استفاده از ابزار و شيوه‌هاي مختلف به مقابله با فعاليت‌هاي اين گروه‌ها و افراد در وب تاريك بپردازند.