استفاده از خصوصيات خميري خاك در شناسايي پتانسيل واگرايي خاك ها

خلاصه خاكهاي واگرا خاكهاي ریزدانهاي هستند كه در مقابل جریان آب به سهولت شسته شده و فرسایش ميیابند. نتایج آزمایشهاي تعيين واگرایي خاك )پينهول، شيميائي، كرامب و هيدرومتري دوگانه( معمولاً همبستگي خوبي با یكدیگر نداشته و لذا معمولاً چند آزمایش توام با هم انجام ميشود و نتيجهگيري كلي در مورد واگرا یا واگرا نبودن خاك وابسته به قضاوت مهندسي دارد . خصوصيات خميري، آزمایش هيدرومتري دوگانه و پينهول متاثر از خصوصيات فيزیكي خاك هستند. هدف این تحقيق این است كه با فرض مطابقت نتایج آزمایشهاي هيدرومتري دوگانه و پينهول با یكدیگر، با استفاده از خصوصيات خميري بتوان نتایج این دو آزمایش را پيشبيني نمود. در این تحقيق با انجام و جمعآوري نتایج 091 نمونه ازمنابع قرضه سازههاي آبي مهم كشور كه بر روي آنها آزمایشهاي طبقهبندي، هيدرومتري دوگانه، پينهول و حدود اتربرگ انجام شده بود، به عنوان دادههاي اصلي مورد استفاده قرار گرفتند و در مرحله بعد با پردازش آنها 0011 داده بدست آمده است. در ادامه با استفاده از فرضيات ثابت شده در مهندسي خاك و مرور بر نظریههاي ارائه شده محققين، معيارهاي ارزیابي جدیدي براي شناسایي خاكهاي واگرا بدست آمده كه از جملهي آنها مي توان به یكسان بودن تقریبي شيب خط بردازش خاكهاي واگرا با شيب خط A در نمودار خميري كاساگرانده اشاره نمود. همچنين نتایج به دست آمده نشان داده كه نمونههاي واگرا داراي حد خميري 09 تا 31 درصد در نمودار كاساگرانده بوده و به خط A نزدیكتر بوده و نمونههاي غير- واگرا به خط نهایي یا خط U نمودار خميري كاساگرانده نزدیكترند. كلمات كليدي: واگرايي خاك، حد خميري، حد رواني، شاخص خميري، پين هول