سدهاي زيرزميني، ابزاري مفيد در مديريت منابع آب زيرزميني

در بسياري از نقاط دنيا كه عمدتًا شامل نواحي خشك و نيمه خشك ميگردد. مقدار بارش كم و ميزان تبخير آبهاي سطحي زياد است. در اين مناطق همچنين توزيع نامناسب بارندگي سبب ميگردد كه جريانهاي سطحي به صورت روانابهاي موقت و سيلابي ظاهر شوند كه با توجه به تبخير سطحي زياد، ذخيره سازي آنها بصورت درياچه هاي پشت سد اقتصادي نمي باشد و آبهاي نفوذ يافته در بستر آبرفتي رودخانه ها نيز با گذر زمان از محيط خارج شده و غير قابل دسترسي ميگردند. سدهاي زير زميني براي توسعه منابع آب زير زميني و جلوگيري از خروج بدون استفاده آب قابل مصرف ، در سالهاي اخير مورد توجه بسياري از كشورها واقع گرديده است اين سدها در بسياري از موارد در دره هاي پرشده آبرفتي در زير زمين احداث ميگردند بدنه سد را ديوار يا پرده آببندي تشكيل مي دهد كه مانع خروج آب زيرزميني از حوضه ميگردد و روش طرح و اجراي آن شبيه سيستم آب بندي پي سدهاي سطحي است. اين سدها در محل مناسبي از لحاظ خصوصيات زمين شناسي ، توپوگرافي و هيدروژئولوژي احداث ميگردند و برحسب نوع ، كاربرد و شكل سيستم آب بند داراي انواع مختلفي مي باشند. با توسعه روشهاي عددي و رياضي در سالهاي اخير ، استفاده از مدلهاي عددي براي بررسيهاي مختلف نظير حجم آب زيرزميني قابل برداشت مطمئن ، پيش بيني رفتار دراز مدت سيستم و همچنين مطالعات كيفي منابع آب زير زميني در بسياري از پروژه هاي بزرگ متداول شده است و در يك مطالعه موردي مدلهاي مذكور نشان داده اند كه با استفاده از سد زيرزميني ميتوان بيش از ٣٠ % به ميزان آب قابل برداشت از لايه آبدار افزود مقاله حاضر در خصوص مطالعه لازم براي احداث سد زيرزميني و نقش آن در توسعه منابع آب زير زميني بحث مينمايد