ارزيابي ضريب تشديد تغيير مكان در قابهاي مهاربندي شده واگرا

یكی از موضوعات مهم در طراحی لرزهاي سازهها، تعیین حداكثر تغییرمكان جانبی نسبی واقعی آنها تحت اثر زلزله طرح با استفاده از نتایج تحلیل خطی میباشد. آییننامههاي لرزهاي براي تعیین حداكثر تغییرمكان جانبی نسبی واقعی سازهها از ضریب تشدید تغییر مكان استفاده میكنند. هدف اصلی این مقاله ارزیابی اثرات ارتفاع سازه و طول تیر پیوند روي ضریب تشدید تغییر مكان در قابهاي فولادي ساده با سیستم 10 و 15 ، در ،5 ، مهاربندي واگرا میباشد. به همین منظور، چندین قاب مهاربنديشده واگرا با طولهاي مختلف براي تیر پیوند و با تعداد طبقات 2 نظر گرفته شده است. به خاطر رفتار غیرالاستیك تیر پیوند، سازههاي مهاربندي واگرا، شكلپذیري بیشتري نسبت به سازههاي مهاربندي همگرا ASCE دارند. رفتار لرزهاي سیستمهاي مهاربندي واگرا به طول تیر پیوند آنها بستگی دارد. براي بارگذاري و تحلیل لرزهاي سازهها از آییننامه - 7 استفاده شده است. در این مقاله براي بدست آوردن ضریب تشدید تغییر مكان، هم از تحلیل AISC 360- 10 و براي طراحی از آییننامه 10 استاتیكی غیرخطی و هم از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی استفاده شده است. نتایج نشان میدهد كه ضریب تشدید تغییر مكان در ساختمانهاي مهاربنديشده واگرا به طور قابلتوجهی به طول تیر پیوند و ارتفاع سازه بستگی دارد. در نهایت مقادیر بدست آمده براي ضریب تشدید تغییر مكان مقایسه شده است. ASCE 7- با مقادیر ارائه شده توسط آییننامههاي رایج بهویژه آییننامه 10