ضريب واكنش بستر و توان باربري ماسه ي انزلي بر اساس مدلسازي فيزيكي

خلاصه: ماسههای سواحل شمالي كشور دارای درصد رطوبت بالا و در بسياری موارد در حد اشباع هستند. علاوه بر این، به دليل گسترهی منطقهی این نوع ماسهها با دانهبندی نسبتاً ریز و همچنين زلزلهخيزی و یا صنعتي بودن این نواحي، ماسهی انزلي نيز مانند برخي ماسههای شناخته شدهی جهاني، دارای ارزش تحقيقاتي است. از آنجا كه مدول واكنش بستر و توان باربری به عنوان دو عامل مهم در آناليز و یا طراحي پيهای سطحي محسوب ميشوند و همچنين اینكه این دو مساله به پارامترهای متعددی وابسته هستند، در این پژوهش به بررسي آزمایشگاهي این دو مساله پرداخته شده است. برای این منظور، ماسهی انزلي در شرایط طبيعي خود، یعني به صورت اشباع و در درصدهای تراكم مختلف در آزمایشگاه ساخته شده است. سپس با انجام آزمایش بارگذاری پيهای نواری مدل بر این ماسه و ثبت تغييرات بار جابجایي پي، به هر دو - مسالهی تخمين مدول واكنش بستر و توان باربری پرداخته شده است. لازم به ذكر است كه اگرچه تاثير سطح تنش بر این دو مساله بسيار مهم است، اما برای پيهای نسبتاً كوچك سطحي، نتایج این تحقيق ميتواند تخميني از این مدول واكنش بستر و توان باربری را بر حسب دانسيتهی نسبي ارائه دهد. همچنين اینكه درصد تغييرات این دو پارامتر با تغييرات دانسيتهی نسبي ماسه قابل پيشبيني است. از سوی دیگر با فرض رفتار الاستيك خطي در محدودهی محاسبهی مدول واكنش بستر، ميتوان به تخميني از مدول الاستيسيتهی ماسه پرداخت كه مستقل از پارامترهای تسليم )یا گسيختگي( خاك است. خاطر نشان ميشود كه تخمين توان باربری برای پيهای بزرگتر ميتواند بر اساس گرافهای ارائه شده توسط Veiskarami et al. (2012) یا Jahanandish et al. (2010) برای پيهای مختلف و بر اساس نتایج موجود برای پيهای كوچك، به پيهای بزرگ تعميم داده شود. كلمات كلیدی: توان باربری، مدول واكنش بستر، نشست، ماسه انزلی،