شيوه هاي تربيتي و مديريتي اسلام در دانش اندوزي

سبك زندگی در عرصۀ زندگی فردي و اجتماعی انسان، از مباحث بسیار ضروري جامعۀ كنونی است. علم و دانش و آدابِ علم آموزي نیز یكی از اركان اصلی سبك زندگی در جامعه اسلامی میباشد؛ چنان كه دین مبین اسلام اهمیت ویژهاي به علم و علم اندوزي دارد و آیات نازل شده بر پیامبر اسلام(ص) و توصیه ها و روایات حضرات معصومین (ع) در این موضوع گواه این مدعا است. مدارس، دانشگاهها و فضاهاي آموزشی، محیط هاي یادگیرياند و از نگاه دین اسلام رسالت این گونه مراكز انسا نسازي و پرورش انسان هاي الهی است كه براي دستیابی به چنین هدفی نیازمند انجام دست هاي از آداب و اخلاقیات اند. در آموزه هاي اسلامی توجهات ویژه اي به تعاملات میان دانش آموز و دانش و دانش آموز و استاد مشاهده می شود كه به هر میزان تعاملات اخلاقی تر و صحیح تر باشند به همان میزان رشد علمی و معنوي دانش آموز نیز بهتر اتفاق خواهد افتاد. این پژوهش در صدد است با استفاده از روش توصیفی به این پرسش ها پاسخ دهد كه دانش و دانش اندوزي چه جایگاهی در آموزه هاي اسلامی دارد؟ اسلام و آداب اسلامی تا چه میزان به اخلاق علم آموزي پرداخته است؟