اصول دستيابي به نماي پايدارشهري و كنترل صحيح خط آسمان

امروزه مسائل اسایش بصري شهروندان از مهمترین مسائل مورد توجه معماران وشهرسازان است لذا طراحی بدنه هاي شهري هماهنگ وتاثیر گذار بر سیماي شهري وبه دنبال ان دستیابی به فضاهاي شهري غنی وكنترل ابعاد نما و ایجاد تناسب میان خط زمین واسمان بیش از پیش اهمیت یافته است زیرا سیر تحول شهر سازي پایدار در جهت دستیابی به معیارهاي انسانی در طراحی فضاهاي شهري گام برمیدارد. هدف از ارائه این مقاله ارائه نكاتی در خصوص طراحی نماهاي شهري پایدار وایجاد فضاهاي امن شهري بوسیله ملاك عمل قرار دادن مقیاس انسانی ودرك او از فضا میباشد .كه نتیجه نیل به این مقصود ایجاد حس امنیت وارامش روانی شهروندان وتبدیل خیابانها به فضاهایی جهت تعاملات اجتماعی انسان میباشد.عوامل چندي درشكل دادن به جداره هاي شهري نقش دارند كه یكی ازمهمترین آنها خطوط زمین واسمان است كه شهربواسطه آنها به دیدار زمین واسمان می شتابد نصرمیگوید مشاهده كنندگان میتوانند انتخاب كنند كه هنر ادبیات وموسیقی را تجربه كنند یا نكنند. حال باتوجه به این موضوع و مدت زمان طولانی شكل گیري سیماي شهري لزوم دستیابی به اصولی جهت شكل دهی خطوط زمین و اسمان پایدار وایجاد اسایش بصري شهروندان دو چندان میشود درادامه با استفاده ازمدل عملكرد رفتار به مقایسه خطوط زمین واسمان در دو محور مهم فارس یكی مربوط به سالهاي دور خیابان زند و دیگري مربوط به دوران مدرن خیابان امام كازرون بپردازیم با انجام این مقایسه مشاهده میگردد كه خطوط زمین و اسمان درمحور قدیم به عنوان خطوط زمین و اسمان پایدار توانسته است اسایش بصري را ازگذشته تا امروز براي شهروندان به ارمغان اورد درحالیكه این خطوط درمحور جدید بعنوان بخشی ناپایدار درسیماي شهر بی هویتی نابسامانی و اغتشاش بصري را به همراه داشته است.