بررسي مقايسه اي توسعه حقوق متهم در اساسنامه ديوان بين المللي كيفري و حقوق اسلامي

با ایجاد دیوان بین المللی كیفری، پیشرفت های زیادی در مفهوم حقوق متهمان در جریان محاكمت كیفری بین المللی ایجاد گردید كه به نوبه خود در برگزاری یك دادرسی عادلانه یك فاكتور بسیار اساسی محسوب می گردد. این مقاله به دنبال اثبات این فرضیه می باشد كه اگرچه محاكم كیفری همانند نورمبرگ، توكیو، یوگسلاوی سابق و رواندا تا حدودی به حقوق متهمان توجه نموده اند، اما تحول اساسی در این زمینه به وسیله دیوان كیفری بین المللی بوجود آمده و دراین مورد دیوان نوآوری های چشمگیری داشته است. از سوی دیگر دادرسی كیفری، ساز و كاری معین در جهت كشف جرم از رفتارهای متهم است. این ساز و كار باید متضمن اصولی كه تضمین كننده عدالت و انصاف و تأمین كننده ی حقوق و آزادی های فردی كه هدف هر دادرسی عادلانه است، باشد؛ بر این اساس از رهگذر حسن اجرای احكام اسلامی، ضرورت رعایت حقوق شهروندی، حفظ كرامت انسانی و سایر اصول مربوط به حقوق متهم ایجاب می كند كه متهم برای به مخاطره نیفتادن آزادی و حقوق فردیش از حداقل تضمین های كافی برخوردار باشد. هدف دیگر این مقاله بررسی حقوق خاص متهم صرف نظر از حقوق طبیعی او به عنوان انسان در نظام دادرسی اسلامی است كه در این خصوص سعی خواهد شد در لا به لای منابع استنباط احكام كتاب، سنت، اجماع و عقل ) از سویی و سخن و فتوای فقها از سوی دیگر، اصول و تضمین هایی كه تأمین كننده ی حقوق متهم می باشند، استخراج و مورد بررسی قرار گیرند.