خانواده و كودك آزاري

كودك آزاری ازجمله معضلات جوامع امروز است. به گونه ای كه اكنون در كشورهای مختلف قوانین حمایتی از اطفال جایگاه خود را یافته اند.تجاوز به حقوق كودكان، آسیب رسانی بدنی و سوءرفتار یا رفتار مسامحه گرانه و نادرست،كودك آزاری اطلاق می شود كه در اثر این اعمال، سلامتی وآسایش كودك آسیب می بیند. این مقاله با رویكرد فقر قابلیتی به بررسی تأثیر برخی از موانع در برابر رشد قابلیت های انسانی مانند درآمد خانوار، نوع منزل مسكونی، منطقه محل سكونت و كار كودكان بر وقوع پدیده كودك آزاری پرداخته است. این مقاله برگرفته از نتایج پژوهش مروری درباره كودك آزاری است و در آن یافته های مطالعات پیشین در این زمینه به صورت نظام مند و در چارچوب نظریه ساختار اجتماعی ارائه و بررسی شده اند. وقوع پدیده كودك آزاری متأثر از عوامل تعیین كننده فقر قابلیتی مانند درآمد خانوار، نوع منزل مسكونی، منطقه محل سكونت و كار كودكان است. تقریبا همه مطالعات با بررسی انواع آزار و غفلت در كودكان تأیید كرده اند كه كودك آزاری در خانواده های فقیر و با وضعیت اقتصادی ضعیف شایع تر از سایر طبقات است. در خانواده های فقیر امكان تأمین حداقل نیازهای اساسی كودكان برای والدین ناممكن و یا بسیار دشوار است. به علاوه به دلیل اولویت تأمین حداقل درآمد برای ادامه حیات خانواده، غفلت از كودكان در این خانواده ها به طرز محسوسی بیشتر از خانوادههای با درآمد متوسط یا بالا است. در جمع بندی نهایی هر چند فقر تنها متغیر توضیح دهنده آزار كودكان نیست، اما از زوایای مختلف یكی از مهم ترین عوامل زمینه ساز كودك آزاری است