رويت خدا با استناد آيات قرآن و برخي ديدگاه هاي كلامي و عرفاني

رویت خدا از جمله مباحث كلامی و عرفانی است كه در آیات و روایات زیادي مطرح شده است. برخی از اهل سنت رؤیت را، جسمانی می دانند ولی اكثر مفسرین منكر جسمانی بودن آن هستند. برخی آن را مخصوص به جهان پس از مرگ می دانند و برخی آن را نائل شدن به وعده الهی و ملاقات ثواب اخروي تفسیر كرده اند. ولی حق این است كه این رؤیت نوعی معرفت حضوري است كه براي ذات انسان حاضر است نه اینكه از راه حس و عقل حاصل شود. كسانی كه رؤیت خدا را اثبات میكنند معتقدند كه موجود امكانی با فقر محض ، وجود پدید آورنده خود را كه غنی محض است ،وجدان می كند . این امر اختصاصی به جهان پس از مرگ ندارد و در همین نشئه نیز براي انسان قابل دستیابی است كه در اثر انجام اعمال عبادي و قطع علاقه هاي دنیوي و قدم نهادن در راه شریعت تقویت شده تا آنجا كه انسان حق متعال را از همه چیز آشكارتر می یابد.