بررسي عوامل موثر بر جايگاه كارآفريني در اقتصاد ايران

دراین مقاله به نقش و جایگاه كارافرینی درتوسعه كشور اشاره شده و كارافرین به عنوان نیروی محركه اصلی توسعه جوامع موردتوجه قرارمیگیرد درنظام اقتصاید توسعهی افته نواوران صاحبان فكروایده سرمایه های اصلی یك بنگاه اقتصادیو ازعوامل اصلی تسوعه پایدارمحسوب میشوند لذا این مقاله برانست تا پس ازبیان مساله اهمیت وضرورت توسعه كارافرینی و جایگاه آن درتوسعه اقتصادی و اجتماعی كشور به بررسی عوامل موثربركارفرینی دراقتصاد ایران اشاره نموده و چالشهای پیشرو را بررسی و راهكارهای پیشنهادی دراین راستا را ارایه نماید كارافرینی به عنوان یك پدیده نوین دراقتصادنقش موثری را درتوسعه و پیشرفت اقتصاید كشورها ایفا كرده است و همچنین دراقتصاد رقابتی و مبتنی بربازار امروزه دارای نقش كلیدی است به عبارت دیگر دریك اقتصادپویا ایده ها محصولاتو خدمات همواره درحال تغییر می باشند ودراین میان كارافرین است كه الگویی برای مقابله و سازگاری با شرایط جدید را به ارمغان می اورد ازاین رو دریك گسترده وسیع تمام عناصرفعال درصحنه اقتصادمصرف كنندگان تولید كنندگان و سرمایه گذاران باید به كارافرینی بپردازند و به سهم خود كارافرین باشند انچه دراین رابطه اهمیت دارد این است كه علیرغم اهمیت روزافزون این پدیده و نقش فزاینده آن دراقتصادجهانی كمتر به این موضوع پرداخته میشود و ضعیت اقتصادی كشور وتركیب جمعیتی امروزه بیش ازپیش ما را نیازمند یافتن زمینه های پیشرو درصحنه اقتصادی می كند ودراین راستا ضرورت داشتن مدل الگوها وراه كارهای مناسب جهت اموزش تربیت و استفاده بهینه ازنیروی فعال و كارافرین بیشتر میشود