چكيده فارسي :
هدف مقاله حاضر ضمن بررسی ردپای قومیت در شبكه های اجتماعی موبایل به عنوان یكی از گسترده ترین تكنولوژی ها، پیگیری نحوه برساخت آن نیز می باشد. با كاربرد روش كیفی و استفاده از مصاحبه های ساختار نیافته و نیمه ساخت یافته از یك نمونه 44 نفری افراد 16 تا 45 ساله شهر ارومیه به جمع آوری داده ها پرداخته شد. (برای شیوع شناسی میزان بحث های قومیتی در شبكه ها نیز 384 نفر قبلاً مورد بررسی قرار گرفتند) مشاركت كنندگان نیز به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و در صورت لزوم نمونه گیری نظری انتخاب شدند. در این مطالعه از روش تحلیل محتوای قراردادی استفاده شد. یافته ها حاكی از آن است كه از لحاظ پرداختن به بحث های قومی در شبكه های مجازی موبایل در نمونه اولیه، 8/14 درصد اصلاً به بحث های قومی نمی پردازند. و از سوی دیگر 2/85 درصد افراد اظهار نموده اند در این شبكه ها بحث های قومی از هر نوعی می شود. میانگین بحث های قومی در نمونه اولیه به میزان 51/32 درصد بود. طبقه های اصلی این پژوهش شامل گروهبندی های اجتماعی، فرآیندهای هویتی و اعتماد قومی بود كه هر كدام دارای زیر طبقات دیگر بودند. نتیجه اینكه، برای درك و تحلیل رفتارهای جمعی كنشگران در محیط های مجازی جدید رویكرد برساخت گرایانه فرصت جدیدی می دهد تا ماهیت سیال هویت های جمعی همچون گروههای قومی فهم گردد. بر این اساس نه یك گروه قومی بلكه بحث هزاران گروه قومی در درون یك اجتماع قومی است. گروههایی كه دائم خود را تعریف و بازتعریف می كنند و در مسیرهای مختلفی راه خود را پیدا می نمایند. جدا از اینكه گروهها در شبكه های اجتماعی موبایل از همبستگی كامل تا جدایی خواهی می توانند برسند، كردارهای جمعی خصلتی نامتعین پیدا می كنند. خصلتی كه با كوچكترین واقعه ای در دنیای واقعی، تحت تأثیر هیجانات قومی قرار می گیرد
