بهسازي و نوسازي بافت فرسوده در مناطق شهري و راه هاي توسعه و بهبود آن (نمونه موردي : محله فيض آباد كرمانشاه)

شهرها در طول فرآیند رشد خود به مرحلهای از رشد میرسند كه نیاز به تجدید كالبد و نوسازی پیدا میكنند. بافتهای فرسوده شهری كه زمانی براساس الگوهای شهری و با تأثیر از شرایط اقتصادی- اجتماعی ساكنان و ویژگیهای محیطی بهوجود آمدهاند، امروزه بر اثر گذشت زمان و تغییر در الگوهای فضایی ساخت و ساز، قابلیت زندگی را از دست دادهاند و دارای مشكلات زیادی از لحاظ شرایط كالبدی، عبور و مرور، اقتصادی و اجتماعی برای زندگی امروزی است بنابراین استفاده ازبرنامههای راهبردی در جهت بهسازی و نوسازی این بافت های فرسوده دارای اهمیت بسیاری است. در این میان میتوان ازراهكارهای مشاركت دولتی و در سطحی بالاتر، شراكت و توانمندسازی اجتماع محلی و نیروهای غیردولتی دخیل )شهروندان، بخش خصوصی، مالكین و...( در امر بهسازی و نوسازی بافت فرسوده مدد جست. در تحقیق حاضر با استفاده از مطالعاتكتابخانه ای و میدانی و با بیانی تحلیلی- توصیفی ابتدا تعاریفی از انواع بافت فرسوده و روشهای مداخله در آن را بیان كرده و سپس مداخلات انجام شده جهت نوسازی قسمتی از بافت فرسوده شهر كرمانشاه یعنی محله فیض آباد مورد بررسی قرار گرفته است، كه در نهایت نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان میدهد كه مداخلات انجام شده به آسیبهای كالبدی،تاریخی، اجتماعی و اقتصادی در محله فیض آباد منجر شده است و با سیاست ها و راهكارهای نادرست و بدون در نظر گرفتن مشاركت ساكنین انجام گرفته كه به نوسازی محله دست نیافته است و این مداخلات نه تنها نتوانسته به نوسازی محله دست پیدا كند بلكه آسیبهایی را بر جای گذاشته است