مديريت منابع آبي، چالشها و راهكارها (مطالعه موردي: استان كرمان)

مدیریت منابع آبی مستلزم ارزیابی دقیق حجم ذخایر آبی و میزان دسترسی به آن در هر منطقه و شناخت فرآیندهاي محیطی حاكم بر این منابع است. در دهه هاي اخیر وجود ف نآوریهاي جدید و افزایش تقاضا، اضافه برداشت از منابع آب زیرزمینی دشتهاي استان كرمان و ایجاد معضلات فراوان زیست محیطی را در پی داشته است. بر اساس محاسبات انجام شده تمامی دشتهاي استان كرمان طی سالیان گذشته داراي افت مداوم سطح آب 85 سطح آب زیرزمینی استان بطور متوسط سالیانه 90 - 80 تا 86 - زیرزمینی بوده اند، بطوریكه از سال آبی 81 سانتیمتر افت داشته است. پمپاژ بیش از حد از سفره هاي آب زیرزمینی این استان پیامدهاي زیست محیطی همچون تغییر كیفیت آب زیرزمینی، خشك شدن منابع برداشت آب(چاهها، چشمه ها و قنوات)، نشست زمین و ایجاد درز و شكاف در سطح زمین و ابنیه و خسارت به تأسیسات، به خطر افتادن اكوسیستم منطقه و... را بدنبال داشته است. این موضوع حاكی از آن است كه اقدامات مدیریتی كه تاكنون در این استان انجام شده كافی نبوده و ادامه روند كنونی تخلیه آبخوانها، علاوه بر تشدید اثرات نامطلوب زیست محیطی، سبب بروز مشكلات و اختلال هاي اقتصادي و اجتماعی در سطح استان خواهد شد. در این پژوهش راهكارهاي مختلف برون رفت از مشكلات پیش رو مورد بررسی قرار گرفته و مهمترین راهكارهاي قابل اجرا در استان كرمان معرفی شده اند.