نقش داده كاوي GIS در مديريت بحران

روش سنتی تبدیل داده ها به دانش، متكی به تجزیه، تحلیل و تفسیر دستی است. این تجزیه و تحلیلهای دستی مجموعه های داده ای بسیار كند، گران و موضوعی است. در حقیقت با رشد نمائی حجم داد ه ها، این نوع تجزیه و تحلیل ها در بسیاری از حوزه ها، غیر عملی می گردد. در حالی كه ارزش واقعی چنین داده هایی در توانایی استخراج گزارشهای مفید و شناسایی رونده رویدادهای جالب است . پشتیبانی از تصمیم گییها و سیاستها بر مبنای تجزیه ، تحلیل ها و استدلالیهای آماری و كشف داده ها به منظور دستیابی به اهداف عملیاتی و اجرایی می باشد. سیستمهای كشف دانش، این امكان را به كاربر می دهند كه بتواند انبوه داده های جمع آوری شده را تفسیر كنند و دانش نهفته در آن را استخراج نمایند. كاوش داده ها را می توان بر روی بانكهای اطلاعاتی مختلفی انجام داد. یكی از این بانكها بانكهای اطلاعاتی فضایی است. داده كاوی و كاوش داده ها روی داده هایی كه دارای یك یا چند ویژگی مكانی، فضایی و یا جغرافیایی باشند داده كاوی فضایی نامیده میشود و خروجی آن دانش و معرفتی است كه دارای خصوصیات فضایی جغرافیایی ، مانند مكان، جهت، فاصله، شكل هندسی و مانند آن باشد. سیستمهای اطلاعات جغرافیایی به طور عموم برای ذخیره و بازیابی داده های جغرافیایی به كار می رود. این سیستمها توانایی شاخص دهی اطلاعات جغرافیایی و پرس و جوهای مكانی را دارا هستند. داده ها ی موجود در در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی به دو دسته تقسیم می شوند: داده های مكانی و داده های توصیفی. داده های مكانی داده هایی هستند كه به نحوی با موقعیت جغرافیایی و مكانی اشیا موجود درسیستم مرتبطند و داده های توصیفی كه سایر خصوصیات این اشیا را بیان میكنند. در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی باتوجه به حجم بالای اطلاعات، نیاز به كشف و استخراج داشن بسیار نمود پیدا میكند. پایگاه داده موجود در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی مبتنی بر داده های شبكه حمل و نقل است. این داده ها كه به صورت روزانه از وضعیت جاده ها و خیابانهای محدوده شهری دریافت می شود شامل موقعیت جغرافیایی، وضعیت مسیر، نام محور، متوسط ترافیك و ... است. در این سیستم بخشی از اطلاعات مانند موقعیت و نام مسیرها از لحاظ زمین ثابت بوده و سایر اطلاعات همچون وضعیت مسیر متوسط ترافیك روزانه در دوره های زمانی مختلف به روز می شود. امروزه در مدیریت بحران سوانح به خصوص در شهرهای بزرگ و پر ترافیك ایجاب می نماید دسترسی به اطلاعات و داده ها توسط مدیران امداد رسانی و مركز كنترل امدادرسانی آسان تر و سریعتر صورت بگیرد. اتفاقات غیر مترقبه مثل زلزله، سیل، آتش سوزی های مهیب و ... همیشه به پراكندگی بیشتر می انجامد لذا ضرورت داشتن مجموعه اطلاعات دقیق از مناطق مختل داخل شهری و برون شهری آن هم در اسرع وقت یك ضرورت است كه ما سعی كرده ایم در این مقاله با استفاده از اطلاعات مجود در بانكها و سیستمهای اطلاعات جغرافیایی همچون نواحی پر ترافیك، نقاط حادثه دیده، محل استقرار نیروهای امدادی و استفاده از روشهای و الگوریتمهای داده كاوی روش دسترسی به بهترین مسیرها در كنترل بحران را ارائه نماییم.