رابطۀ متنوع سازي صادرات غيرنفتي و رشد اقتصادي ايران

لازمۀ پیشرفت اقتصادی خروج از اقتصاد متكی به صادرات مواد خام میباشد. اقتصاد مخصوصاً موقعی آسیبپذیر، بی ثبات و غیرمقاوم خواهد بود كه متكی به صادرات یك یا تعدادی محدودی مواد خام مثل نفت و گاز باشد. با توجه به بحث رشد صادرات و رشد اقتصادی، موضوع تنوع صادراتی مورد توجه بسیاری از سیاستگذاران قرار گرفته كه منظور از آن، افزایش تعداد كالاهای صادراتی و كاهش وابستگی به یك منبع درآمدی است. به بیان دیگر، هر چه تركیب كالاهای صادراتی یك كشور در تعداد بیشتری از كالاهای صادراتی باشد، گفته می شود كه صادرات آن كشور متنوع تر است. بدین منظور در مطالعۀ حاضر شاخص متنوعسازی صادرات غیر نفتی مورد 1922 و با استفاده از تكنیكهای - محاسبه قرار گرفت و سپس با تحلیل دادههای آماری در دروۀ زمانی 1922 اقتصادسنجی و الگوی رگرسیونی به بررسی نحوه و نوع تأثیرگذاری رابطۀ متنوعسازی صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی ایران پرداخته شده است. با توجه به بررسی انجام شده در اقلام صادراتی كشور، تركیب صادرات غیرنفتی از درجه بالای متنوع سازی برخوردار بوده كه خود باعث رشد اقتصادی شده است. بنابراین، متنوع سازی صادرات غیر نفتی و رشد اقتصادی به صورت همسو حركت كردهاند. از سوی دیگر، نتایج متنوع سازی صادرات غیرنفتی بستگی به چگونگی اعمال آن داشته و تدوین سیاست های مناسب در بخش صادرات می تواند كاهش بی ثباتی، افزایش درآمد و رشد اقتصادی را به دنبال داشته باشد